ချစ်ဆိပ်ရည်သင့်ကြသူများ အပိုင်း ( ၄ )
{ Drama, Thriller}
ရေးသားသူ - Niko Soe
အခန်း (၄၆)
အခန်းမီးရောင်အောက် သတိုးရင်အုပ်ကြွက်သားတွေက ကြွတက်တောင့်တင်းနေသည်။ မြလည်း ကိုယ့်ယောကျ်ား ကိုယ်ခန္ဓာကို မြင်ရတိုင်း ရင်ဖိုရသည်။ လှိုက်မောမိသည်။
“ မြကလေးရော ချွတ်လိုက်လေ”
မြကိုပါ အဝတ်အစားချွတ်ခိုင်းလိုက်သည်။ ဂါဝန်ပုံစံအင်္ကျီဆိုတော့ အောက်စကနေ အပေါ်သို့ ဆွဲတင်ချွတ်လိုက်သည်။ ထိုအခါမှ မြဝတ်ထားသည့် ပန်းဆီရောင်တောက်တောက် ဘရာဇီယာနဲ့ ဇာပင်တီလေး ပေါ်လာ၏။ အသားစိုင်တွေက ညမီးရောင်ကြောင့် ဖွေးအုဝင်းလက်နေသည်။ သတိုး ကုတင်ပေါ်ရှိမြမျက်နှာလေးကို မော့ယူရာ အနမ်းပေးလိူက်သည်။
“ ပြွတ်စ်…….ပြွတ်စ်……ပြွတ်……ပလပ်….ပလပ်….ပြွတ်စ်….ပြွတ်စ်”
အနမ်းဖွဖွနှင့် မစတင်တော့ဘဲ ကြမ်းတမ်းသောအနမ်းများသာ ပေးအပ်သည်။ မြ နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ယူသည်။
ငုံခဲသည်။ တဖန်ပြန်၍ စုပ်ယူပြန်သည်။ အာခံတွင်းကိုပါ သတိုးလျှာဝင်ရောက်ကျူးကျော်လာသည်။ ကိုယ့်ယောကျ်ား အနမ်းပေးတတ်သည့်ပုံစံကို ကျင့်သားရလာတော့ ထို စိုစွတ်လှိုက်မောသော အနမ်းများကို မြ တုန်လှုပ်မနေတော့။
အလိုက်သင့်လေး စီးမျောတုန့်ပြန်တတ်လာသည်။
“ ပလပ်……ပလပ်……ပြတ်…ပြတ်….ပြွတ်စ်….ပြွတ်…ပလပ်…..ပလပ်…ပြွတ်…ပလပ်…ပလပ်”
လျှာနှစ်ခုက မြွေနှစ်ကောင်မိတ်လိုက်နေသလို ရစ်နွယ်လျက်ရှိ၏။ သတိုးလက်တွေက မြ ကျောပြင်၊ တင်ပါးတွေကို လက်စောင်းလေးနှင့် အသာအယာပွတ်သပ်နေသည်။
ထိုမျက်စိတမှတ်ပတွင်းမှာ သတိုးက မြ နောက်ကျောက ဘော်လီချိတ်ဆီ ဆွဲဖြုတ်လိုက်တော့သည်။ ပြီးနောက် ကုတင်အောက် ထိုဘော်လီအား ပစ်ချလိုက်သည်။
“ ချလောက်”
သတိုးမိမိခါးပတ်ကို ချွတ်ချလိုက်တော့ ဘောင်းဘီပါ လိုက်ပါ ကျွတ်ကျသွားသည်။ ထကြွသောင်းကျန်းနေသော သတိုးညီတော်မောင်ကို ထိန်းသိမ်းထားသည့် brief မီးခိုးရောင်လေး ပေါ်လာသည်။ အတွင်းခံမှာ သုတ်ရည်ကြည်တွေတောင် စိမ့်ထွက်လို့ အစိုကွက်လေးတောင် ထင်နေပြီ။
သတိုးက မြလက်ဖဝါးလေးကို ဆွဲကာ
“ မြကလေး ကိုကို့ဟာ ကိုင်ကြည့်ချင်လား”
မြ ကိုင်လည်း ကိုင်ကြည့်ချင်သည်။ ကိုင်လို့လည်း မရဲပါ။
“ လာ….ကိုကိုပြပေးမယ်”
ဖုဖောင်းနေသည့် အတွင်းခံအပေါ်သို့ မြ လက်ကလေးကို တင်ပေးလိုက်သည်။ ပူနွေးသော အရာတစ်ခုက ထို အတွင်းခံထဲမှာ ရှိနှင့်နေပြီ။ မြ မထိတထိလုပ်နေသော သတိုးစိတ်တွေ ပိုထကြွလာသည်။ သူ မနေနိုင်တော့ပြီ။ နောက်ဆုံးလက်ကျန် brief ကိုပါ ချွတ်ချလိုက်တော့သည်။
“ အိုး”
ဆီးခုံမွှေးကောက်ကောက်တွေကြား လီးမည်းကြီးက ဘွားခနဲ့ပေါ်လာ၏။ မြ မျက်စိရှေ့ မဲနက်ပြောင်တင်းနေသော အသားချောင်းတစ်ခုက တဒုတ်ဒုတ်နှင့် ရမ်းခါနေသည်။ မြ လက်တစ်ဆုပ်စာလောက်ရှိမည့် အချောင်းတစ်ချောင်းတွင် သွေးကြောကောက်ကောက်ကြီးတွေက ဖောင်းကြွနေသည်။ ထိပ်မှာက မှိုပွင့်ကားကားကြီးလို ပြောင်တင်နေသည့် ဒစ်ထိပ်ဖူးကြီး။
ယောကျ်ားတွေတွင် ရှိသည့် “လီး” ဆိုသော အရာကို မြ အခုမှ အသေးစိတ်မြင်ဖူးခြင်းပင်။ အိမ်မှာတုန်းက အစ်ကိုနဲ့ လိုးကြပြုကြသော်လည်း အစ်ကိုကသာ ဦးဆောင်သွားတာ များသည်။ အစ်ကို့ပစ္စဘ်းကို ခပ်လှမ်းလှမ်းပနေအထားတစ်ခုတွင်သာ မြင်ဖူးသည်။ မိမိကိုယ်ထဲ လိုးခွဲတတ်သည့် ထိုပူနွေးသော အသားချောင်းကြီးက ကြီးမားရှည်လျားမှန်းတော့သိသည်။
သို့သော် မည်သို့မည်မျှရှိသည်ကိုတော့ မြ သေချာမသိပါ။
အခုတော့ မြ သိလိုက်ရပြီ။ မြကိုယ်ထဲ ရူးခါတတ်အောင် ပြုစုတတ်သည့် အစ်ကို၏လီးအား မြတွေ့လိုက်ပါပြီ။ လီးချောင်းဆီမှ လီးနံ့ကိုပါ မြ ရရှိလိုက်သည်။ သတိုးက မိမိလီးကြီးက အခုမှမြင်ဖူးသော အရာတစ်ခုလိုကြည့်နေသည့် မြမျက်နှာပေးလေးကို ကြည့်ပြီး လီးက ပိုပိုတောင်လာသည်။
“ မြကလေး ကိုင်ကြည့်ကြည့်ပါလား ဘယ်လိုနေလဲ သိအောင်”
မြ ကိုင်ရနိုး၊ မကိုင်ရနိုး ဝေခွဲမတတ်ဖြစ်နေတုန်း အစ်ကိုက ကိုင်ခိုင်းလိုက်တော့ မြ ထိုတဆတ်ဆတ်ခါနေသည့် အသားချောင်းကြီးအား ကိုင်ကြည့်ကြည့်သည်။ အစ်ကို့၏ အရွယ်အစားက မြ လက်ဖဝါးတစ်ခုလုံး အပြည့်ဖြစ်ကာ ပြည့်ပြည့်ဝဝနေရာယူလိုက်သည်။ လက်ထဲမှာ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်နှင့် ပူခြစ်တောက်နေသည့် ထိုအသားချောင်း၏ အထိအတွေ့ကို သိရှိလိုက်သည်။
“ ကိုကို့ကို ဂွင်းမထုပေးချင်ဘူးလား”
သတိုးက မြကို ဖြည်းဖြည်းချင်း၊ ဖြည်းဖြည်းချင်း သူအလိုရှိရာသို့ ကျုံးသွင်းနေသည်။ မိမိလီးပေါ် ကိုင်ဆုပ်ထားသည့် မြလက်ပေါ် သတိုးလက်တင်ကာ
“ အဲလို….အဲလိုလေး”
လီးကို ဂွင်းထုတတ်အောင် သတိုးသင်ပေးနေသည်။
“ ရှီး……..ကျစ်…ကျစ်….အား….ဟား….အင်း..အဲလို….ဟုတ်တယ်….အဲလို မြကလေး….ဟား…ဟား”
သတိုး မိမိအရင် ထုပြလိုက်ပြီး မြကို နောက်ကနေလိုက်လုပ်ခိုင်သည်။ မြ၏ လီးရဲ့ ညှို့ချက်အောက် တို့ဆေးမိနေသူလို မဆိုးမတွ ခိုင်းသည့်အတိုင်း လုပ်ပေးရှာသည်။ မြ လက်ဖဝါးနုနုအောက်မှာ သတိုးလီးကြီးက ပိုပိုကြီးလာပြီး ပြောင်တင်းနီရဲလာလေသည်။ သတိုးစိတ်ထဲ၌လည်း အခု ဂွင်းထုပေးနေသူက ပြည့်တန်ဆာ မဟုတ်။ တွေ့ကရာ မိန်းမမဟုတ်။
လူသိရှင်ကြား လက်ထပ်ယူထားသည့် မိမိခယ်မ(ဝါ) ယခု မိမိမိန်းမ ဖြစ်သူက မလုပ်တတ်၊ လုပ်တတ်ပေးနေမှုက နှစ်ဦးကြား နှောင်ဖွဲ့မှုကို ပိုခိုင်မာစေသည်။
“ မြကလေး စိတ်ပါရင် ဒါလေးကို နမ်းချင် နမ်းလို့ရတယ်”
သတိုးက လီးကို လက်ညှိုးထိုးပြပြန်သည်။
“ ဒါကြီး…..ဒါကြီးကို နမ်း…နမ်းလို့ရလို့လား”
“ အင်းလေ…..စုပ်ချင်ရင်တောင် စုပ်လို့သေးတယ် မြကလေးရဲ့”
သတိုးက လီးစုပ်ပေးပါလို့ တိုက်ရိုက်မပြောဘဲ ဝင်္ကဝုတ္တိဆန်ဆန် မြအား လုပ်ခိုင်းနေသည်။ မြ သိလိုက်ပြီ။ ခိုးကြည့်ဖူးသည့် အပြာကားတွေမှာ မိန်းမတွေက ယောကျ်ားလီးကို စုပ်ပေးနေကြတာ မြ မြင်ဖူးသည်။ အဲတုန်းကတော့……ဒီလို သေးပေါက်တဲ့ အချောင်းကြီးကို သူတို့မို့လို့ မရွံမရှာစုပ်ကြတာ။ ငါတော့ ရွံလို့ မစုပ်နိုင်ပေါင်ဆိုပြီး ဆက်မကြည့်တော့ဘဲ ပိတ်ပစ်ဖူးသည်။
အခုကျတော့…..မိမိယောကျ်ားက မိမိကို လီးစုပ်ခိုင်းနေပါလား။ ဒစ်ထိပ်ဖူးမှာကတော့ အရည်ကြည်တချို့ စိမ့်ထွက်စပြုနေသည်။ ထို ပူပူနွေးနွေးအချောင်းကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ထည့်လိုက်လျှင် ဘယ်လိုနေမလဲဟု သိလည်း သိချင်တယ်။
သို့သော် ဒါကြီးက သေးပေါက်တဲ့ အချောင်းကြီးဟု အတွေးထဲ ဝင်လာနှောင့်ယှက်ပြန်တော့ စုပ်ပေးဖို့ရာ မဝံ့မရဲ။ ချီတုံချတုံ ဖြစ်နေတုန်း ကုတင်ပေါ် ဒူးထောက် ဂွင်းထုပေးနေသည့် မြမျက်နှာရှိရာသို့ ကြမ်းပြင်ပေါ် မတ်တပ်ရပ်နေသည့် သတိုးက သူလီးကို မြ ပါးစပ်နားဆီ တိုးကပ်ပစ်လိုက်သည်။
................................................................................
အခန်း (၄၇)
နောက်ဆုံးတော့လည်း ချစ်တဲ့စိတ်ကသာ မြကို ဖုံးလွှမ်းချုပ်ကိုင်လိုက်တော့သည်။ မိမိပါးစပ်နား နီးကပ်လာသည့် ထိုလီးမည်းကြီးက မြ အရင်နမ်းကြည့်ကြည့်သည်။
“ မွ……မွ”
အသားညှီနံ့လိုလို ထူးဆန်းသည့် အနံ့တစ်ခု။ လီးဆီကနေ ရသည့်အနံ့မို့လို့ လီးနံ့ဖြစ်လိမ့်မည်။
“ အား….ဟား…….ဟား……ဟား”
မြက ဒစ်ထိပ်လေးကို နမ်းရုံလေးတင် ရှိသေးသည်။ သတိုး တွန့်တွန့်လူးနေလေပြီ။ မြ နှုတ်ခမ်းသားတွေက ဒစ်ကားကားပေါ်ကို ခြွေချလိုက်ရုံတင် သတိုးအတွက် ဇိမ်ရှိလွန်းနေပြီ။
“ ဒါကြီးကို စုပ်ရမှာလား”
“ အင်းပေါ့….မစုပ်တတ်ရင် အရင်ငုံကြည့်ကြည့်လေ…..မြကလေးရဲ့”
မြ ပါးစပ်ဟလိုက်ပြီး အရင်စုပ်ကြည့်လိုက်သည်။ ဒစ်ထိပ်ကြီးက မြ ပါးစပ်ဟထားသည့် အကျယ်အဝန်းထက်ကို ပို၍ တုတ်ခိုင်နေလေသည်။ ထို့ကြောင့် မဝင်နိုင်ဘေးဘဲ ဖြစ်နေရသည်။ မဖြစ်ပြန်။ ဟမ်ဘာဂါစားခါနီး ပါးစပ်ဟသလိုမျိုး ခပ်ကျယ်ကျယ်လေး ဟ လိုက်ရသည်။
“ အု…..အင့်……ဟင့်……ဟင့်”
ညှီစို့စို့လီးနံ့က နှာခေါင်းဝရှိ အနံ့ခံအာရုံဆီ အရင် တိုးဝင်၏။ ပူနွေးသော လီးမည်းကြီးက မြ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသည်။ ရှေ့ပြေး သုတ်ရည်ကြည် အရသာကိုပါ လျှာဖျားတစ်ဆင့် ရရှိလိုက်သည်။ ငန်သလိုလိုမျိုး အရသာနှင့်။
“ အ……အ…..အ….မြကလေး…မြကလေး…သွားနဲ့ ကိုကို့ဟာ ခြစ်မိနေပြီ”
ဒစ်ထိပ်ကို မြ သွားနှင့် ခြစ်မိမှုကြောင့်နာကျင်မှုကြောင့် သတိုး မြကို သတိပေးလိုက်ရသည်။ မြက စုပ်ပေးရင်းလက်စမှ လီးကို ခဏဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး သတိုးကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။ သတိုးလီးမည်းကြီးက မြ တံတွေးတွေနှင့် စိုရွှဲပြောင်လက်နေသည်။ မြ နှုတ်ခမ်းတဝိုက်တွင်လည်း တံတွေးတွေနှင့် ပေပွနေလေသည်။ သတိုးလီးကို လက်နှင့်ကိုင်ရင်း သတိုးမျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်ပုံက ရင်ထဲ အမြဲကျန်ရစ်နေတော့မှာပင်။
“ ဟုတ်လား…ကိုကို…မြ မလုပ်တတ်လို့…နာသွားတာလား…ဥုံဖွ…..ဥုံဖွ…….ဖူး….ဖူး….ဖူး”
လီးချောင်းကို ဥုံဖွဆိုပြီး လေတဖူးဖူးမှုတ်ပေးနေသော လီးက ပိုတောင်မတ်တင်ကားလာပြန်သည်။
“ ပြန်စုပ်ပေးလေ…မြကလေးရဲ့…သွားနဲ့တော့ မခြစ်မိစေနဲ့နော်”
“ အင်း”
မြလည်း မိမိကိုယ်တိုင်က ရွံရှာသည်ဟု သတ်မှတ်ထားသော လီးကို ဘာကြောင့်မှန်းမသိ စုပ်ပေးချင်နေမိသည်။
“ ရှီး…….အား…ဟား….ဟား…အင်း…..အဲလို…..အဲလိုလေး……..ရှီး…..ဟား…ဟား”
“ အု…..အု….အင့်…ဟင့်…အင့်….အင့်…အ…အု…..အု……အု”
သွားနဲ့ မခြစ်မိအောင် သေချာဂရုစိုက်ကာ စုပ်ပေးနေမိသည်။ မိမိစုပ်လိုက်တိုင်း၊ စုပ်လိုက်တိုင်း အော်မြည်းနေသော အစ်ကို့၏ အသံကို ကြားရတော့ မြ ပိုပြီး အားတက်လာမိသည်။ လီးဆိုသော အရာသည် မြအတွက် ကြောက်စရာမဟုတ်တော့။ ကြောက်စရာမှသည် ကစားစရာအဖြစ်သို့ ကူးပြောင်းသွားလေပြီ။
မိမိစုပ်လိုက်လျှင် အစ်ကို အော်မြည်းလာသည်ကို မြ သဘောကျမိသည်။ လီးစုပ်ပေးရတာ ဘာအရသာရှိလဲဟုပေးရင် ပူနွေးမာတောက်နေမှုမှအပ လီးတွင် ဘာအရသာမှမရှိပါ။ ချစ်သူရဲ့ အသားချောင်းကို မိမိ၏ ပါးစပ်နှင့် ချော့မြူဆော့ကစားနေခြင်းကို ချစ်ခြင်း၏ ပြယုဂ်ဟု ဆိုရပါလိမ့်မည်။
ရင်ထဲက ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို အခြေခံပြီး လုပ်ပေးသဖြင့် အစုပ်ခံရသူယောကျ်ားကလည်း ကျေနပ်ပျော်ရွှင်မိမှာအမှန်။
“ အု…..အင့်….အင့်….အင့်….အင့်”
အစ်ကိုလီးကြီးက ပါးစပ်ထဲ စုပ်ပေးနေရင်းနဲ့ပင် ပိုပြီး အရွယ်အစားကြီးလာသလို။ မြ ပါးစပ်တစ်ခုလုံးလည်း လီးမဲကြီးတစ်ချောင်းနဲ့တင် စားပိုးနင့်မတတ်။ လီးအရင်ပိုင်းကို လက်နှင့်ထိန်းကိုင်ကာ ဒစ်ထိပ်ဖူးကို စုပ်သည်။ ဒစ်ဝင်ရင် လိင်တံကို ထပ်စုပ်ပြန်သည်။
ဘဝမှာ လီးဆို၍ အစ်ကို့ဟာ တစ်ချောင်းသာ စုပ်ပေးဖူးပါသဖြင့် သူများထက် ကြီးလား၊ ငယ်လားဟု မြ ရေရေရာရာမသိသော်လည်း လီးတစ်ချောင်းလုံးကို စုပ်၍ မရပါ။ မဝင်နိုင်ပါ။ အစ်ကို့ဟာကို ခဲရာခဲဆစ်၊ အားကြိုးမာန်တက် လွေးပေးနေသော်လည်း တစ်ချောင်းလုံးဝင်ရန် လက်(၃)လုံး အကွာလောက် ကျန်နေသေးသည်။
“ အဟွတ်…….ဟု…….ဟု…ဟွတ်….ဟွတ်”
ဒစ်ထိပ်ဖျားက မြ အာခေါင်းသားကို ထိုးမိသဖြင့် မြ နင်မလိုဖြစ်သွာရပြီး ချောင်းဆိုးရသည်။ အာခေါင်သားနုနုကို ဒစ်ထိပ်ထောက်မိသည့် အခိုက်အတန့်မှာ သတိုးအတွက် ကောင်းလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း။ မြက နည်းနည်းသင်လျှင် များများတတ်လွယ်သည့် အမျိုးသမီးပါလား။
သို့ပေသိ အခုမြ လီးနင်ပြီး ချောင်းတဟွတ်ဟွတ်ဆိုးနေလေပြီ။
“ မြကလေး အဆင်ပြေလား”
“ အင်း…ရတယ်…ကိုကို”
မလျော့သောဇွဲနဲ့ မြ ထပ်စုပ်ပြန်သည်။ တခဏအတွင်း မြ အစ်ကို့လီးကို ကြိုက်မိသွားသည်။ လူကိုလည်း ကြိုက်သည်။ သူ့လီးကိုလည်း ကြိုက်မိသွားပါပြီ။ ဒီတစ်ခေါက်တော့ လီးစုပ်ရုံတင်မဟုတ်။ လီးချောင်းတစ်ခုကို နမ်းသည်။ စုပ်သည်။
“ အု….ပြွတ်…မွ…..မွ…အ….အ….အ….အု….အ….အ….အ”
“ ဟား….ကောင်းတယ်…….အင်း…..အား….ဟား…အင်း…ဟင်း……ဟင်း”
မြက သတိုးလီးကို ရေခဲချောင်းစားသလို စုပ်လိုက်၊ နမ်းလိုက်လုပ်နေတော့သည်။ တွဲကျနေသော သတိုးဥနှစ်လုံးကိုပါ လက်နဲ့ ပွတ်သပ်ကြည့်ကြည့်သည်။ ဥလေးတွေက ထိကရုံးပင်လေးတွေလိုနှယ်။ မြ ပွတ်သပ်လိုက်တော့ အပေါ်သို့ တွန့်တွန့်သွားသည်။ မြနှာခေါင်းထဲ လီးနံ့တစ်ခုတည်းနဲ့ ထုံသင်းနေတော့သည်။
“ အု….အု….ဟ…ဟ…..ဟ….ဟ……အု…….ဟင့်….ဟင့်”
“ ရှီး……အင့်….အင်း….ဟင်း…ဟင်း…ကျွတ်…..ကျစ်……ကျစ်…ဟ……ဟင့်….အင့်…ဟား…..ဟား”
မြက လီးနဲ့ ကစားနေပုံမှာ ကိုယ့်ကိုကိုယ် အပြာမင်းသမီးလိုတောင် ထင်မှတ်မိသည်အထိ။ သတိုးက မိမိလီးကို စုပ်ပေးရင်း လွင့်ပါလာသော မြဆံနွယ်တွေကို လက်နှင့် ဆွဲဆုပ်သိမ်းစုပေးထားသည်။ လီးနှင့် ပါးစပ်သာယာနေမှုကြား ဝင်ရှုပ်နေသော ဆံနွယ်တွေကို အကုန် စုစည်းပစ်လိုက်သည်။ မြ အာခံတွင်းထဲ မိမိလီးကြီးက ဇိမ်အပြည့်ဖြစ်နေသည်။
ထို့နောက်မှတစ်ဆင့် သာယာမှုက လိုက်ပါလာပြီး ပြီးချင်သလို ဖြစ်နေရသည်။
“ မြကလေး…..ရပ်လိုက်….ဒီလိုဆို……..ကိုကိုပြီးသွားလိမ့်မယ်”
“ အ….အု…….အု…..အု……အ……ဟင့်….ဟင့်”
သတိုး ဗလုံးဗထွေးပြောကာ မြ လီးစုပ်ပေးနေမှုကို ဟန့်ထားလိုက်သည်။ တကယ်လည်း သတိုးမပြီးချင်သေးပါ။ တစ်မိနစ်ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ တစ်စက္ကန့်ပဲဖြစ်ဖြစ် ဆွဲဆန်လို့ ရလိုရငြားဆွဲဆန့်ထားချင်သေးသည်။ မြက သတိုးတစ်ခုခုပြောလိုက်မှန်းသိသော်လည်း လီးချောင်းကို ၁၀၀% စိတ်နှစ်ထားသဖြင့် ဘာပြောလိုက်မှန်း မကြားတော့ဘဲ လီးကိုသာ သည်းသည်းမဲမဲ ဆက်စုပ်နေလေသည်။
“ အား…..အား……..ဟား……အား…….အား……အား”
မြက ပါးစပ်ထဲမှာရှိနေသည့် လီးကို လုံးဝမလွှတ်ပေးတော့ သတိုးလည်း ထိန်းမနိုင်တော့ သုတ်လွှတ်မိတော့သည်။ မြ စုပ်ပေးရင်း ရင်ခေါင်းသံကြီးနဲ့ မြည်တမ်းလိုက်သော အစ်ကို့၏ အသံကိုကြားမိဆဲမှာပင် ပါးစပ်ထဲ သုတ်ရည်တွေက အများအပြားပန်းထွက်လာသည်။
သတိုးလည်း မရည်ရွယ်ပါဘဲ မသိစိတ်က အလိုလို မြ ခေါင်းကို ထိန်းကိုင်ပြီး လီးကို ကော့ကာ ကော့ကာဖြင့် မြပါးစပ်ထဲ သုတ်လွှတ်မိလိုက်သည်။ ရုတ်တရက် အငိုက်မိသွားသည့် မြက မိမိပါးစပ်ထဲ သုတ်ရည်တွေ ဝင်လာတော့ ထိုအရာတွေကို ထွေးထုတ်ပစ်လိုက်ရမလား။ မြိုချလိုက်ရမလား။ ထွေးထုတ်မည်ဟု ကြံသော်လည်း လီးက ပါးစပ်နဲ့ တစ်ချောင်းလုံးဝင်နေတုန်း။ ခေါင်းကို ရုန်းဖို့ကိုလည်း အစ်ကို ထိန်းကိုင်ထားတော့ ဖယ်ဖို့ အခွင့်ရယ် မသာလှပေ။
ဝေခွဲမရ၊ ဒွိဟဖြစ်နေဆဲ သတိုးက ပြော၏။
“ ကိုကို့ကို ချစ်ရင် မြိုချလိုက်ပါလား…မြကလေး”
ချစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မြိုချလိုက်ပါပြီ။ ညှီစို့စို့၊ ငန်ပျပျ သုတ်ရည်ပျစ်ပျစ်ကြီးတွေကို မြ မထွေးထုတ်တော့ဘဲ ကြည်ဖြူစွာ မြိုပစ်လိုက်တော့သည်။
.....................................................
အခန်း (၄၈)
“ ဟား……ဟား……Sorry ပါ မြကလေးရယ်……မြကလေး အဆင်ပြေရဲ့လား”
လုပ်ချင်တာ လုပ်ထားပြီးမှ သတိုး အားတုံ့အားနာဖြစ်နေသည်။
လူဆိုးကြီး။ သူပဲ ချစ်ရင် မြိုတဲ့။ ညှီနံ့အနည်းငယ်ရှိပြီး ငန်ပျပျ သုတ်ရည်တွေအများကြီးကို မြ မြိုချလိုက်ရသည်။ လုပ်ချင်သလို လုပ်ခိုင်းပြီးမှ အခုကျတော့ အစ်ကိုက ခြေမကိုင်မိ၊ လက်မကိုင်မိ ဖြစ်နေပြန်သည်။ မြ မျက်စောင်းလေးချီရင်း…
“ ကိုကိုပဲ….ချစ်ရင် မြိုချလိုက်ဆို”
“ ဟား……..ပြီးခါနီးလေး မြကလေးကို ကိုကိုပြောလိုက်သေးတယ်လေ……စုပ်တာ ရပ်လိုက်တော့ဆိုပြီး ကိုယ်ပြောခဲ့တယ်လေ”
“ မပြောပါဘူး”
မြ မကြားမိလိုက်ပါဘူး။
“ ပြောပါတယ်…မြကလေးက စုပ်ကောင်းကောင်းနဲ့ စုပ်နေတော့ ကိုယ်ပြောတာကို မကြားလိုက်နဲ့တူတယ်”
“ မသိဘူး….ကိုကို့ဟာကြီးတွေ မြ ဗိုက်ထဲရောက်ကုန်ပြီ……ဒါကို ပြန်ထုတ်ပေး”
မြ ဂျီကျပြန်သည်။
“ ဒါက ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး…..မြကလေးတောင် အသားအရေပိုလှအုံးမှာ”
“ ဘာဆိုင်လို့လဲ”
“ ဟောဗျာ……ဒီအရည်တွေထဲမှာ ပရိုတင်းဓာတ်ပါတယ်လေ…..မြကလေး အသားအရေတွေ ပရိုတင်းဓာတ်အပြည့်နဲ့ အခုထက်တောင် ပိုလှလာနိုင်သေးတာ…မြကလေးရဲ့”
“ ကိုကိုနော်…..ပေါက်တတ်ကရဆို သူထိပ်ဆုံးက”
မြ သတိုးနဲ့ နှစ်ဦးတည်းဆို တကယ့်ကလေးဆိုးကြီးလိုဖြစ်သွားရသည်။ မြလည်း တစ်ခါတစ်လေ ကိုယ့်ဖာသာ ပြန်အံ့ဩမိသည်။ နှစ်ပေါင်း(၃၀)ကျော် ကိုယ့်တစ်ယောက်တည်း ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ကြီးပျင်းလာခဲ့ပေမဲ့ အခုလိုမျိုးပုံစံရှိမှန်း ကိုယ့်ဖာသာလည်း သတိမထားမိခဲ့ပါ။ အလုပ်ခွင်မှာ ထက်ထက်မြက်မြက်၊ သွက်သွက်လက်လက် အမျိုးသမီး။
အိမ်ရောက်ရင် အမေနဲ့ဆို လိမ်လိမ်မာမာ၊ အေးအေးဆေးဆေးရှိတတ်သော သမီး။ ဒီလိုမျိုးပဲ ရှိခဲ့သည်ဟု ထင်ခဲ့သည်။ အခု အစ်ကိုနဲ့ အိမ်ထောင်ပြုလိုက်တော့ အစ်ကိုနဲ့ဆို ဂျီကျပြီး နွဲ့ဆိုးဆိုးတတ်သော ကောင်မလေးပုံစံဖြစ်သွားရသည်။
“ တကယ်ပြောတာ…မြကလေး…မယုံရင် Google ခေါက်ကြည့်လေ။ ကိုကို့သုတ်ရည်ထဲ ဘာတွေပါလဲဆိုပြီး။ Google က ပြန်ပြောမလားပဲ…အချစ်တွေပါတယ်လို့…ပြန်ဖြေလောက်တယ်”
“ ခစ်……ခစ်……ခစ်”
သတိုးလီးကြီးက အခုတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ပျော့ကျသွားလေပြီ။ လီးတစ်ချောင်းလုံးကတော့ တံတွေးတွေ၊ သုတ်ရည်တွေနဲ့ စိုရွှဲကျန်ခဲ့သည်။ သတိုးလည်း အားပါးတရ သုတ်လွှတ်ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်လှဲချင်လာသဖြင့် အားပါးတရ ပစ်လှဲလိုက်သည်။
ပုံမှန်ဆို လီးစုပ်ပေးရုံမျှဖြင့် သတိုး သုတ်လွှတ်မြန်လေ့မရှိပါ။ ကေသရီလည်း လီးစုပ်ပေးဖူးသလို မူယာလည်း လီးစုပ်ပေးဖူးသည်။ သူတို့နဲ့တုန်းက မြန်မြန်ဆန်ဆန် သုတ်လွှတ်တာမျိုး မရှိခဲ့ပါ။ ဒီနေ့မှ စိတ်တွေ တအားကြွကာ သုတ်လွှတ်ပစ်မိသည့်အဖြစ်။ မိန်းမဖြစ်သူကလည်း မိမိသုတ်ရည်ကို မထွေးထုတ်ဘဲ မျိုချပေးလိုက်တော့ ပို၍ အသနားပိုမိသည်။
“ ဘုတ်…ဘုတ်”
သတိုးက မြကို မိမိနံဘေးမှာ ဝင်လှဲရန် မွေ့ယာကို လက်နဲ့ပုတ်ပြသည်။ မြလည်း အစ်ကို ပုတ်ပြနေသည့် နေရာသို ဝင်လှဲလိုက်သည်။ ဝင်လှဲလိုက်ပေမဲ့အောက်မှာ ဇာပန်းရောင်ပင်တီက ကိုယ်ပေါ်၌ ရှိသေးသော်လည်း အပေါ်ပိုင်း ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်နေသဖြင့် စောင်နှင့် ဖုံးအုပ်ရန် ကြိုးပန်းသည်။
“ မြကလေးကလည်း…လင်မယားအချင်းချင်းကိုကွာ….မရှက်နဲ့တော့…ဒီမှာ အခု ကိုကိုနဲ့ မြကလေးပဲရှိတာ”
လင်တော်မောင်က စောင်ကို ပယ်ချသည်။ အခု လင်တော်မောင်အလိုအတိုင်းဖြစ်စေရပါမည်။ ထို့ကြောင့် အစ်ကို့ညာဖက်လက်မောင်းရုံးပေါ် ခေါင်းတင်ပစ်လိုက်သည်။ သူ့ကိုယ်အောက်ပိုင်းကို ခိုးကြည့်လိုက်တော့ တအားထောင်မတ်နေသည့် လီးကြီးက အခုတော့ သူ့မဟုတ်သလို မာန်ကျနေလေပြီ။
သတိုးက မြပါးစပ်ထောင့်စွန်းနားတွင် ကပ်ကျန်နေသေးသည့် သုတ်ရည်အချို့ကို သူ့လက်နဲ့ သုတ်သင်သန့်ရှင်းပေးသည်။
“ မြကလေးက ကိုယ့်ကို လုပ်ပေးထားတော့ ကိုယ်ကလည်း ပြန်ဆုချရမှာပေါ့”
သတိုးလက်တွေက အငြိမ်မနေ။ ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်နေသော မြ ရင်သားတွေကို ထိလိုက်၊ ပွတ်လိုက်လုပ်နေသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ညှပ်ကာ ဆော့ကစားပြန်သေးသည်။
“ ယားတယ်…..ယားတယ်….ကိုကိုရဲ့…..ခစ်…..ခစ်”
ခါးလေးကို တို့လိုက်တော့ မြက တခစ်ခစ် ထရယ်သည်။ လက်တွေက မြကိုယ်ပေါ်ရှိ တစ်ခုတည်းကျန်ရှိနေသော အဝတ်မည်သည့် ဇာပန်းရောင်ပင်တီလေးဆီ ကျူးကျော်လာလေသည်။ ဇာပင်တီလေးပေါ်ကလေ အကွဲရာလေးကို သာသာလေး ပွတ်လိုက်သည်။
“ ဟင့်…..အင့်….ဟင်း….ဟင်း…ဟင့်”
ပင်တီလေး မချွတ်ရသေးဘဲ အပေါ်ကနေ ပွတ်သပ်ရုံလေးနဲ့တင် မြ တဟင့်ဟင့်ဖြစ်လာသည်။ ပါးစပ်လေးဟပြီး အော်နေသည်ကို သတိုး သူ့အနမ်းတွေနဲ့ ပိတ်ပစ်လိုက်သည်။ မြ နှုတ်ခမ်းမှတဆင့် အကြွင်းအကျန်သုတ်ရည်၏ ခပ်ညှီညှီအနံ့ကိုပါ သတိုး အနံ့ခံမိသည်။
“ မွ…..မွ……ပလပ်…ပြွတ်စ်…..ပြွတ်စ်….ပြွတ်စ်……ပလပ်….ပလပ်”
နှုတ်ခမ်းချင်းနှစ်ခုက တရှိုက်မက်မက် စုပ်ယူနေကြသည့်အပြင် သတိုးလက်တွေကလည်း မြ စပ်ပတ်အပေါ်ကနေ ပွတ်သပ်နေလေသည်။ အပေါ်က အဝတ်တစ်ထပ်ခံနေသည်ကိုပင် သတိုးမကျေနပ်နိုင်တော့။
ထို့ကြောင့် ဇာပင်တီကြိုးအပေါ်ကနေ လက်နှိုက်ကာ အတွင်းသားကို ထိထိမိမိခံစားပစ်လိုက်သည်။ မြလည်း သတိုး မိမိစပ်ပတ်ကို ကလိနေသည်ကို မဟန့်တားတော့။ ယူကာစက စပ်ပတ်ကို လာလာကလိရင် မနေတတ်သလ်ု ဖြစ်နေပေမဲ့ အခုတော့ လာမကိရင်ကို မနေတော့သလို ပြောင်းလဲသွားလေသည်။
သတိုးလက်တွေက မြ စပ်ပတ်ပုံစံကို အလွတ်ကျက်မိနေလေပြီ။ အမွှေးတွေ ပေါက်နေသည့် အပြင်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ကျော်လွန်ကာ စောက်ခေါင်းထဲသို့ လက်ညှိုးလေး ထိုးသွင်းလိုက်သည်။
“ အု…..ဟင့်…..အင့်…..အင့်…..ဟင့်….ဟင်း….ဟင်း”
မြ ငြီးတွားချင်သော်လည်း အခွင့်အရေးက မပေးပါ။ အစ်ကို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနှင့် မြပါးစပ်ကို ချုပ်နှောင်ထားပါသည်။ သတိုးလက်တွေက စပ်ပတ်အကွဲကြောင်းမှတစ်ဆင့် စောက်ခေါင်းထဲထိနှိုက်ရုံတင်မက အပေါ်နားမှ ရှိနေသည့် အစေ့လေးပါ ဖိချေသည်။ အစေ့လေးကို သတိုးပွတ်လိုက်သည်နှင့် မြ ကိုယ်လေးပါ လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်လာသည်။
အစ်ကိုလက်တွေ၏ ဖိချေမှုအားကို မြ၏ အကြောပေါင်းစုဝေးနေသည့် ထိုအစေ့လေးက ခံနိုင်စွမ်းသိပ်မရှိလှပါ။
ကျဉ်သည်။ ဆိမ့်သက်သည်။ သာယာသည်။ လှိုက်မောသည်။ စောက်ရည်တွေ စိမ့်စပြုနေသည်။ မိန်းမူးဖွယ်ရာဖြစ်၏။ နမ်းနေရင်းမှ သတိုး ပိုပိုပြီး မြကို ကလိချင်လာသည်။
ထို့ကြောင့် နှုတ်ခမ်းချင်း ဂဟေဆက်နေသည်ကို ရပ်လိုက်ကာ သတိုးက အရည်တွေကွက်ပြီးစိုရွှဲနေသည့် ဇာပန်းရောင်ပင်တီလေးကို ဆတ်ခနဲ့ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ စောက်ရည်တွေကြောင့် အမွှေးအုပ်အုပ်နဲ့ မြ စပ်ပတ်အပြင်နှုတ်ခမ်းသားတွေက အရည်တွေနဲ့ လဲ့နေသည်။ မြ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲကာ ပေါင်ကြားထဲသို့ ခေါင်းတိုးဝင်ပစ်လိုက်သည်။ ဗြုန်းဒိုင်းဆိုပြီး ပြောင်းလဲသွားသော အခြေအနေပေါ် မြ လိုက်မမှီနိုင်ဘဲ ဖြစ်နေတုန်းမှာ သတိုးက သူ စပ်ပတ်လျှက်ရန် စတင်ပြင်ဆင်လိုက်သည်။
“ အိုး……ကိုကို…….ဘာလုပ်တာလဲ…မလုပ်ပါနဲ့……မြ ငရဲကြီးနေပါအုံးမယ်”
.................................................................................
အခန်း (၄၉)
“ ပလပ်…..ပလပ်…..ပလပ်…..ပြတ်….ပြတ်….ပြတ်…..ပြွတ်စ်……ပြွတ်စ်…မွ……မွ….ပြတ်…….ပြတ်”
သတိုးက သူ့လျှာပြားကြီးနှင့် စပ်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားဝန်းကျင်နှင့် မြ ဂွကြားနားရှိ ပေါင်အတွင်းသားတွေကို နမ်းသည်။ လျှက်သည်။ မြလည်း အစ်ကို့ကို ဆက်မလုပ်ရန် ဟန့်တားလိုက်သည်။ မိန်းမပေါင်ကြားထဲသို့ ကိုယ့်လင်သားဖြစ်သူက ခေါင်းအပ်ကာ မိမိ၏ မအင်္ဂါတွေကို နမ်းလိုက်၊ မြူလိုက် လုပ်ပေးနေသည်ကို သင့်တော်လှသည်ဟု မထင်ပါ။
ထိုအရာတွေက ဘုန်းနိမ့်သည်ဟု လူကြီးတွေဆိုစကားရှိကြသည် မဟုတ်လား။ ထိုနေရာတွေက လစဉ်လတိုင်း ဓမ္မတာသွေးလာလျှင် စွန်းပေသည့် နေရာတွေလေ။ မြ အဝတ်လျှော်ရင်တောင် မြ၏ အတွင်းခံနှင့် ထမိန်၊ စကတ်တွေကို အစ်ကို့အဝတ်တွေနှင့် ပေါင်းမလျှော်။ သတ်သတ်ခွဲလျှော်သည်။ မြက မိမိစိတ်ကူးနှင့် မိမိ အမှန်ဟု ယူဆထားသမျှကို သတိုးဖက်က ကြည့်ပြန်သော်လည်း လက်မခံပါ။ မိန်းမဖြစ်သူက မိမိလီးကို စုပ်ပေးသည်။
ထို့ကြောင့် ကိုယ်က ပြန်ပြီး မိန်းမဖြစ်သူစပ်ပတ်ကို ပြန်လျှက်သည်။ အကုန်လုံးက အပြန်အလှန်သဘောတရားပင်။ ဘာမှ မထူးဆန်း။ မြ နေပုံထိုင်ပုံက အပျိုကြီးပီပီ နည်းနည်းရှေးရိုးဆန်မှန်း သတိုးသိတော့သိသည်။
ထို့ကြောင့် မြနှင့် အိမ်ထောင်ကျပြီးကတည်း မိမိနှင့် ဆက်ဆံဖူးခဲ့သည့်မိန်းမတွေလို အကြမ်းပတမ်း၊ အားပါးတရ၊ မရွံမရှာ ချစ်တင်းနှောချင်သော်လည်း သတိုး ချက်ချင်းမလုပ်။ စိတ်ရှိတိုင်းသာ လိုးလိုက်ပါလျှင် မင်္ဂလာဦးညကတည်းက သူ့ကို မြ ဆလံသသွားနိုင်သည်။
မြ စပ်ပတ်လေးကို ချစ်တဲ့စိတ်ဖြင့် လျှက်ပေရချင်နေသည်မှာ စလိုးသည့်နေ့ကတည်းက။ သားကောင်းကို ခြေသံလုံလုံနှင့် ချက်ကောင်းပစ်နိုင်မည့်အချိန်ထိ စောင့်နေသည့် မုဆိုးလို အခွင့်အရေးပေးသည့်နေ့ကို စိတ်ရှည်ရှည်နှင့်စောင့်သည်။ အခုတော့ မျှော်လင့်ထားသည့် နေ့ကို ရောက်ရှိလာလေပြီ။
“ ပလပ်….ပလပ်….ပြတ်….ပြတ်….ပြတ်…….ပလပ်……ပလပ်…..ပလပ်”
“ အ….အင့်….အင့်….ကိုကိုရယ်…..မြ ငရဲကြီးပါပြီ…..ကိုကိုရယ်…..ဟင့်….အင့်……အင့်”
မြစိတ်ထဲ ထိုနေရာတွေကို လင်သားက စုပ်ပေးနေသည်ကို သိစိတ်ထဲမှာ ငရဲကြီးနေပါပြီဟု ဟန့်တားနေသော်လည်း မသိစိတ်ထဲမှာ သာယာပျော်ရွှင်မှုကို ခံစားနေရသည်။ သတိုးမှာက ထိုကဲ့သို့ အယူအဆမျိုးမရှိ။ အမျိုးသမီးတွေ၏ လစဉ်လာသည့် ရာသီသွေးသည် ညစ်ပတ်သည်။ ယုတ်ညံ့သည်ဆိုသည့် အတွေးအခေါ် မျိုးသတိုးတွင်မရှိပါ။ မီးနီလာနေသည့်အချိန်ဆို ဖြတ်မမောင်းဖြစ်တာပဲရှိမည်။
ဒီအကြောင်းအရာကလည်း ရွံရှာလို့မဟုတ်။ တဖက်မိန်းမသား စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်မှာစိုး၍မျှသာ ဖြစ်သည်။ မီးနီတောင်မရှောင်ဘဲ သောင်းကျန်းသူကြီးဟု အထင်မခံချင်။
အမျိုးသမီးအင်္ဂါဇာတ်ကို ယုတ်ညံ့သည်၊ ဘုန်းနိမ့်သည်ဟု ယိုးစွပ်ကြစတမ်းဆို လိင်ကိစ္စတွင် အရှေ့တိုင်းသားတို့ထက် ပို၍ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းရှ်သည့် အနောက်တိုင်းသားယောကျ်ားသားနီးပါးလိုလို ဘုန်းနိမ့်နေတော့မည်။ တစ်ဖက်စွန်းရောက်သည့် အတွေးအခေါ်မျိုး သတိုးတွင်မရှိပါ။ မိမိတောင် အမေမွေးတုန်းက ထိုပေါင်ကြားနှစ်ဖက်ကနေ လူ့လောကဆီရောက်လာတာမျိုး မဟုတ်လား။ သတိုးသည် ကိစ္စတိုင်းလိုလို နှစ်ဖက်မျှအောင် တွေးပေးတတ်သည်။
ထို့ကြောင့်လည်း အလုပ်ကိစ္စနှင့် ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးနယ်ပယ်တွင် သတိုးသည် ပေါင်းရသင်းရအဆင်ပြေသည်။
ဇီဇာမကြောင်ဟု နာမည်ကောင်းရခြင်း ဖြစ်သည်။ သတိုး မတွေးနိုင်တာ တစ်ခုပဲရှိသည်။ လိင်ကိစ္စပင်။ မွှန်လာလျှင် ကမူးရှူးထိုးနှင့် လုပ်ချင်ရာ လုပ်ထည့်ပစ်လိုက်တတ်သူမျိုးပင်။
“ အီး…….ဟီး……ဟင့်….အင့်……..အင့်…….ဟီး……ဟီး”
သတိုးက မြစပ်ပတ်ကို နမ်းရုံတင်မဟုတ်။ လက်လေးနဲ့ အသာဖြဲကာ စပ်ပတ်အကွဲကြောင်းကြား လျှာနှင့်ထိုးကလိသည်။ လျှက်သည်။ ထပ်ကလိပြန်သည်။ မြ တားမြစ်ခြင်းသည် သတိုးအတွက် အရာမရောက်ခဲ့ပေ။
မြ နှင့် အတူတူစလိုးခဲ့ကြစဉ်က မြ စပ်ပတ်သည် အစက စေ့လွန်းမက စေ့လွန်းလှသဖြင့် အကွဲကြောင်းရာလေးမျှသာ ရှိခဲ့သော်လည်း အခုကျ သတိုး၏ နေ့စဉ်ရက်ဆက် လိုးချက်တွေကြောင့် စပ်ပတ်ပုံလေးလည်း ခပ်အာအာလေးအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားလေပြီ။
သတိုး၏ ကြင်နာယုယမှုကြောင့် စောက်ခေါင်းထဲမှလည်း အရည်တစိုစိုဖြင့်ကာ စိမ့်ထွက်လာသည်။
“ ပြွတ်…..ပြတ်…….ပြတ်……..ရွှတ်…..ရွှတ်”
စပ်ပတ်အပေါက်ဝထိ စိမ့်ထွက်လာသည့် စောက်ရည်ကြည်တွေကို သတိုး စုပ်ယူ မြည်းစမ်းကြည့်ကြည့်သည်။
အင်း။
ဘာအနံ့မှ သိပ်မရှိ။ မြက အသန့်သိပ်ကြိုက်သည့်ပုံပင်။ ဘာအနံ့အရသာမှ မရှိပဲ ခပ်ချွဲချွဲ အရည်တစ်ခုမျှသာ။ မြလည်း မိမိပေါင်ကြားမှာ လင်သားဖြစ်သူ မိမိစောက်ရည်ကို Master Chefက ဒိုင်တွေလို မြည်းစမ်းနေသည့်အဖြစ်ကိုလည်း မသိနိုင်တော့ပါ။
“ အု……အင့်…..ဟင်း…..ဟင်း….ပလပ်….ပလပ်…..ပလပ်……ပလပ်……ပြန်…ပြတ်”
အပြင်နှင့် အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုဆုံရာ အလည်လေးတွင် နီရဲတင်းနေသည့် ငေါက်တောက်တောက် အစေ့သေးသေးလေးကို ဟပ်ပြီး ငုံခဲလိုက်သည်။ အာခံတွင်းရှိ လျှာနှင့် လျှက်သည်။
စုပ်သည်။ ပြန်လျှက်သည်။ စုပ်ပြန်သည်။
“ အီး……..ဟီး…..ဟီး…….ဟီး……..အင့်….အီး…….ဟင့်…..ဟီး…..ဟင့်…….ဟင့်”
မြ လည်း မိမိဘဝမှာ ထိုနေရာကို ပထမဆုံးပိုင်စိုးပိုင်နင်း ကျူးကျော်လာသူက မိမိခင်ပွန်းဖြစ်သည်။ သူကလည်း လျှက်လိုက်သည်၊ စုပ်နေသည်မှာ မူးမေ့ရူးခါမတတ်။ သို့ဖြစ်ပါ၍ အော်မြည်ငြီးတွားသည်သာ မြ၏ လောလောဆယ် တုန့်ပြန့်သည့် အဖြစ်တစ်ခုအဖြစ် ရှိနေသည်။
ဘယ်လက်က မွေ့ယာစကို တင်းတင်းဆုပ်သည်။ ညာဖက်လက်က ပေါင်ကြားအပ်နေသော အစ်ကို့ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ချေသည်။ သတိုးလည်း မိမိဆံပင်ဆံပင်ကို မြ ပို၍ ဆွဲဆောင့်လာလေ၊ သူမ ပိုပြီး ခရီးရောက်နေမှန်း မှန်းဆလို့ရသည်။
အစက မြ တောင်းပန်တိုလျှိုးနေသည်ကို သတိုးကြားသားပင်။ မကြားချင်ယောင်ဆောင်ကာ ကိုယ့်အလုပ်ကို ဆက်လုပ်သည်။ မိမိလျှာအစွမ်းအပေါ် ယုံကြည်မှု အပြည့်ရှိသည်။ နွှဲခဲ့သည့် ချစ်ပွဲတိုင်းတွင် သတိုး၏ လျှာအစွမ်းအောင် ကျဆုံးသွားတာချည်း။ နောက်ဆို မြတောင် သူမ ကစပြီး လုပ်ပေးပါလို့တောင် တစ်နေ့နေ့ပြောလာနိုင်သေးသည်။ ဒီလောက်ထိကို ကိုယ့်လုပ်ရပ်အပေါ် အစွမ်းကုန် ယုံကြည်သည်။
“ ပလပ်…..ပလပ်…..ပြတ်…..ပြတ်….ပြတ်….ပြတ်…ပြတ်”
“ အ….အ….ဟ….ဟင့်….အ….အင့်…ဟ…ဟ…..ဟ….ဟင့်……..ဟင့်….ဟင့်”
မြ ပြီးတော့မယ်မှန်း သတိုးသိလိုက်သည်။
ထို့ကြောင့် စွမ်းဆောင်ရည်အား ဂိတ်ဆုံးသို့မောင်းနှင်လိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲရောက်ရှိနေသည့် စောက်စေ့လေးအား Lollipop စုပ်သလိုစုပ်သည်။ မြစပ်ပတ်အမြောင်ရကြားထဲကိုက လက်ညှိုးနှင့် လက်ခလယ်ထည့်ကာ နှိုက်ချည်၊ ဆော့ချည်ပြုသည်။
“ အ………ဟင့်……ဟင့်…….ဟင့်…..အင့်”
“ ဗြီ…….ဗြီ…..ဗျစ်…….ဗျစ်……ပြတ်….ပြတ်……ပြတ်……ဗြီ…..ဗြီ”
စောက်ရည်တွေလည်း တာတမံကျိုးနေသလိုမျိုး တဗျစ်ဗျစ်စိမ့်ထွက်သည်။ မြက သတိုးဆံပင်တွေကို ပို၍ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းဆောင့်ဆွဲလာသည်။ သတိုး၏ လျှာတွေက ပိုမြန်ဆန်လာသလို လက်နှစ်ချောင်း နှိုက်နေသည်ကလည်း ပို၍ ကြမ်းတမ်းလာသည်။ မြ၏ ငြီးတွားသံကလည်း ပို၍ မိန်းမူးလာသလို ဖြစ်နေသည်။
“ အ……အမေ…….အမေရေ………..ဟင့်……..ဟင့်……..အင့်…….အင့်…….အင့်”
ချောက်ကမ်းပါးစွန်မှာ ရပ်နေသည့် မိမိကို တစ်ယောက်ယောက်က တွန်းချလိုက်သလိုမျိုး ဟိုးအမြင့်ကနေ ပြုတ်ကျလာသည့် ခံစားချက်ကို မြရရှိလိုက်သည်။ ကိုယ်တွင်းတစ်နေရာမှ ကျဉ်ဆိမ့်သော သာယာမှုတစ်ခုကို ခန္ဓာကိုယ်ရှိ အကြောပေါင်းတစ်ထောင်ဆီသို့ အသီးသီးစိမ့်ဝင်ပျံ့နှံ့သည်။
အသက်ရှူဖို့ မေ့နေသည်မှာ (၅)စက္ကန့်လောက်။ ခါးက လေပေါ်မြောက်တက်ကောက်တက်သွားကာ မွေ့ယာပေါ်သို့ အုန်းခနဲ့ ပြန်ကျသည်။ ဒါဟာ မြ ဘဝမှာ စတင်ခံစားမှုသည့် သာယာမှုတစ်ခုပြောပါလျှင်လည်း မမှားပေ။
.................................................................................
အခန်း (၅၀)
သတိုးလည်း သိလိုက်ပြီ။ မြ ချစ်ခြင်း၏ သာယာမှုကို အပြည့်အဝခံစားရရှိနေမှန်း သတိုး ကောင်းကောင်းသိလိုက်ပြီ။ မြနဲ့ အိမ်ထောင်ကျသည့် တစ်လမပြည့်တပြည့်အချိန် အတိုင်းအတာတစ်ခုတွင်းမှာ သတိုးလိုးချက်ကြောင့် မြ Orgasm တစ်ခါတစ်ခါတော့ရသည်။
သို့သော် တစ်ချို့နေ့တွေဆို မြ အော်ဟစ်ငြီးတွားချင်ပေမဲ့ အိမ်မှာက အမေရော၊ တူလေးပါ ရှိနေတော့ ကြားသွားမှာကိုလည်း စိုးရိမ်ရသည်။ မိမိတို့လင်မယားလိုးနေတာ သူများကြားသွားရင် ရှက်စရာကြီးဟု စိတ်က တင်းခံနေတာကြောင့်လည်း ပါကောင်းပါနိုင်သည်။
ထို့ကြောင့် အစ်ကိုက အားပါးတရလိုးနေပေမဲ့ မြဖက်ကတော့ သိပ်ပြီး အသံမထွက်ရဲ။
မြတို့အိမ်က အခန်းတွေ အသံလုံသည်ဆိုပေမဲ့လည်း မြအတွက် တစ်ခုခုက ထိန်းချုပ်ထားသလို ခံစားရသဖြင့် မြ ရသလိုလို၊ မရသလိုလိုနဲ့။ အစ်ကိုက မြစပ်ပတ်လေးကို သူ့လက်လေးနဲ့ ပွတ်သပ်ဆော့ကစားရင်း ဆန္ဒပြည့်ဝသွားသည့်နေတွေရှိသလို လီးနဲ့ မိမိစပ်ပတ်ကို လိုးနေရင်း အဆုံးစွန်ထိ ရောက်သွားသည့်နေ့တွေလည်း ရှိသည်။
သို့သော် ဒါတွေက အခုခေါက်လို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်မဟုတ်။ လွတ်လွတ်လပ်လပ်မရှိဟု မသိစိတ်ထဲက ထင်မှတ်မှုကြောင့်လည်း ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ အခုတော့ ဒီပဲခူးရိုးမထဲရှိ ဘန်ဂလိုလေးထဲမှာ မိမိတို့ လင်မယားနှစ်ဦးတည်းသာ။
မိမိတို့နှင့် သိကျွမ်းခင်မင်သည့် မိတ်ဆွေအပေါင်းအသင်းလည်း မရှိ။ ဘယ်သူကြားသွားနိုင်သည်ဟု စိုးရိမ်ဖို့လည်း မလိုလှ။
အိမ်လေး တစ်အိမ်နှင့် တစ်အိမ်ကလည်း အတန်ငယ်ဝေးသေးသည်။ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်သည် အမျိုးသားတစ်ယောက်ဖြစ်စေ၊ အမျိုးသမီးအချင်းချင်းပဲ ဖြစ်စေ ချစ်တင်းနှောသည့်နေရာတွင် အဆုံးစွန်ပန်းတိုင်ကို ရရှိဖို့က အကြောင်းအရင်းများစွာတိုက်ဆိုင်ဖို့လိုသည်။
ယောကျ်ားတွေလို တစွပ်စွပ်ထိုးထည့်၊ တအီးအီး၊ တအားအားအော်ကာ မြန်မြန်ဆန်ဆန် ပြီးရန် သိပ်မဖြစ်နိုင်။ အမျိုးသားနှင့် အမျိုးသမီး ခန္ဓာကိုယ်ဖွဲ့စည်းတည်ဆောက်မှုလည်းမတူ။ ယောကျ်ားနှင့် မိန်းမတွေအပေါ် ပတ်ဝန်းကျင်က သတ်မှတ်ထားသည့် အမြင်တွေလည်းမတူ။ ဤကဲ့သို့ ဖြစ်တည်မှုများကြောင့် အမျိုးသမီးတစ်ယောက် အမျိုးသားတွေလို orgasm ရရန်ကလည်း ပိုခက်ခဲသည်။
သို့သော် ရပြီးလျှင်လည်း အမျိုးသားတွေလို တစ်ကြိမ်နဲ့ အားအကုန် ကုန်၍ ပြီးသွားတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ ထပ်ကာထပ်ကာ၊ ဆင့်ကာ ဆင့်ကာ ပြီးမြောက်နိုင်သည်။
နေရာအနေအထား။ ကိုယ့်ရဲ့ ပါတနာအပေါ် ချစ်စိတ်တိမ်းညွတ်မှု level။ ထိုသူ၏ မိမိအပေါ် ချစ်ပွဲနွှဲရာတွင် ဂရုစိုက်မှု၊ ကြင်နာမှု၊ သူ၏ တတ်ကျွမ်းမှု level။ မိမိကလည်း ထိုသူအပေါ် မည်ရွေ့မည်မျှအတိုင်းအတာတစ်ခုထိ ရင်းနှီးကျွမ်းကျင်မှု။
ထိုကဲ့သို့ အကြောင်းတရာပေါင်းမြောက်များစွာ တိုက်ဆိုက်ပေါင်းဆုံမှသာ အန္တိမပန်းတိုင်ကို ရောက်လှမ်းနိုင်မည်သာ။ ဖွေးအုသော မြအသားအရေသည်လည်း ချစ်ဇောထက်သန်မှုကြောင့် သွေးရောင်လွှမ်းကာ နီရဲနေလေသည်။ ပါးပြင်ဆို ပါးရဲဆိုးထားသလိုမျိုး ချစ်သွေးစွေနေလေသည်။
“ ဟင့်……..ဟင့်……အင့်…..ဟင့်…….ဟင့်……အင့်”
“ မြကလေး ကိုကို့လက်ရာ ဘယ်လိုနေလဲ…..ကောင်းရဲ့လား”
မြ တီကောင်းဆားထိသလို တွန့်လူးကာ မြည်ကြွေးနေသည်ကို သတိုးက စိန်ဖြေနဖြေ ကြည့်ရှူခံစားနေလေသည်။ မိမိနှင့် ချစ်ခဲ့ဖူးသမျှ မိန်းကလေးတိုင်းကို ထိုအရသာအား မြည်းစမ်းစေချင်မိသည့် စိတ်စေတနာဟု ဆိုလည်း မမှား။ မြ စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်တွေက ပွက်ခနဲ့ အန်ထွက်ကျလာသည်။ မြ အမောဖြေပြီးသည်အထိ သတိုး စိတ်ရှည်လက်ရှည်စောင့်ပေးနေသည်။
ထိုမျှနဲ့တင် မြကို အလွတ်ပေးဖို့ စိတ်ကူးမရှိပါ။ ထို ဟန်းနီးမွန်းကာလတိုလေးတွင်းမှာ ကောင်းကောင်းအသုံးချဖို့ သတိုးမှာ ကြိုတင် plan ချထားပြီးပြီ။ အိမ်ကို ပြန်ရောက်လျှင် အခုလိုမျိုး လွတ်လွတ်လပ်လပ်ချစ်ပွဲနွှဲဖို့ကို ရှားပါးလိမ့်မည်။
ထို့ကြောင့် အမောဖြေနေသော မြကိုယ်ပေါ် သတိုး အုပ်မိုးပြီး မြ ခံစားချက်အား မေးမိသည်။
“ ဘာတွေလာမေးနေတာလဲ ကိုကိုရယ်…မြ ရှက်တယ်”
မိမိမျက်နှာအပေါ် အစ်ကိုမျက်နှာက စီးပြီးမေးလာတော့ ရှက်တဲ့စိတ်က ဖုံးလွှမ်းသွားသည်။ ခဏက ဘာဖြစ်သွားမှန်း မြ လည်း ကိုယ့်အကြောင်းကို နားမလည်နိုင်တော့ပါ။ သာယာပျော်ရွှင်မှုနောက် ပြီးပြည့်စုံသော ခံစားချက်က ရင်ထဲတိုးဝင်သည်။ ဒီလိုမျိုးဖြစ်အောင် အစ်ကို က တမင်သက်သက်လုပ်ပြီးကာမှ မြအား တမင်ကို ညစ်ပြီး မေးနေသည်။
မြ အပေါ်က အစ်ကို့ကို စေ့စေ့မကြည့်ရဲ။ မျက်စိစုံ အတင်းမှတ်ကို ခေါင်းကို ခါသည်။ သတိုးက မြ ရှက်နေသည့်ကြား နောက်ထပ်လိုးထည့်ရန်ပြင်ဆင်လိုက်သည်။ မြ၏ ညည်းတွားသံတွေကြောင့် မိမိညီတော်မောင်က ပြန်လည်ထောင်မတ်တောင့်တင်းနေလျက်ရှိသည်မှာ လိုးရန်အသင့်။ မြ ကတော့ မရိပ်မရှာ။
ရှက်လို့ မျက်စိစုံမှတ်နေသည့်ကြားထဲ မိမိကိုယ်အောက်ထဲသို့ အစ်ကို့ဟာကြီး တိုးဝင်လာသည်ကို သိလိုက်ပြီ။
“ အ……အင့်……..အင့်…….အင့်……..အင့်……အင့်”
အခုပဲ orgasm ရပြီးသဖြင့် နားနေတုန်းက အစ်ကိုက နောက်တစ်ချီ ထပ်စလိုက်ပြန်သည်။ သတိုးက ရှောင်ဖယ်ဖယ်လုပ်နေသည့် မြလည်ပင်ကြား သူ့ဘယ်လက်ကိုလျှိုကာ မြ ခေါင်းလေးကို မော့သည်။ လွတ်နေသည့် ညာဖက်တံတောင်ဆစ်အားကို သုံးကာ မြကိုယ်ပေါ် သူ့ကိုယ်လုံးကြီး မပိမိစေရန် ထောက်ထားသည်။
အပေါ်ပိုင်းကလည်း လုပ်စရာရှိတာ လုပ်နေတုန်းမှာပင် ထိစပ်နေသော ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းနှစ်ခုကလည်း သူ့အလုပ်အပေါ် ဆက်လုပ်မြဲ လုပ်နေရှာသည်။
“ ဖတ်………ဖတ်….ဗျစ်……ဗျစ်….ဗြတ်….ဗြတ်….ဖတ်…ဖလပ်….ဖလပ်….ဖတ်….ဖတ်….ဖတ်”
“ အ….ဟင့်….ကိုကို….အု…အ…..ဟင့်…..အင့်….အင့်….အင့်…..အင့်”
“ ရှီး….အ….အင့်….အင့်…အ…..ဟား…..ဟား……..ဟူး…ဟား…..ဟား…ဟား”
သတိုးက ခါးအားကို သုံးကာ မြစောက်ခေါင်းထဲ သူ့လီးမည်းကြီးကို စိုက်ချသည်။ မြ စပ်ပတ်တစ်ခုလုံးက အရည်တွေ ရွှဲအိုင်နေသည့်အပြင် အလိုးခံနေရသည်ကိုလည်း ကျင့်သားရစပြုနေတော့ မင်္ဂလာဦးညကလို မျှင်းကာမျှင်းကာ သွင်းစရာမလိုဘဲ အားနှင့်စိုက်ချဆောင့်သွင်းမှုကို ခံနိုင်နေလေပြီ။
သတိုးင်အုပ်ကြီးကလည်း မြရင်သားတွေအပေါ် ဖိကပ်ထိမိနေသည်။ မြလည်း အလိုလိုနေရင်း အစ်ကို့ကျောပြင်ကိုကြီးကို လက်နှင့် ပွေ့ပိုက်ကာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲကားပေးလိုက်မိသည်။ ဖိုနဲ့မ ထိတွေ့ပွတ်တိုက်မှုကြောင့် ရမ္မက်ရှိန်လောင်မြိုက်နေဆဲမှာ ရင်ထဲက အချစ်စိတ်က ထိုသူနှစ်ဦး၏ စိတ်ဝိဥာဉ်နှစ်ခုကို တစ်ခုတည်းသို့ ပေါင်းစုစည်းစေသည်။
ရမ္မက်ချည်း သက်သက်မဟုတ်ဘဲ အချစ်နှင့် ရမ္မက်ရောနှောနေသည့် ဖိုမဆက်ဆံမှုသည် သက်ဆိုင်သူအသီးသီးကို ပျော်ရွှင်စေသည်။ ကြည်နူးစေသည်။ ပြန်တွေးတိုင်း ပီတိဖြာစေသည်။
“ ချစ်တယ်…….အင့်….ဟင့်…ချစ်တယ်…ကိုယ့်ရဲ့ မြကလေးရယ်….ကိုယ့်ကိုရော…..ချစ်လား….အ…ဟင့်…..ဟင့်”
“ ဟင့်….အင့်…..ချစ်တယ်….ချစ်တယ်…ကိုကို….ဟင့်….အင့်…….အင့်”
“ ကိုကိုတို့ အမြဲတမ်း ဒီလို အတူတူနေကြမယ်မလား”
“ အင်း…ဟင့်…ဟင့်……အဲလိုအတူတူနေကြမယ်…ဟင့်…အင့်”
မြက သတိုးလည်ပင်းကြား ခေါင်းတိုးဝင်သည်။ သတိုးက မြ ပါးပြင်လေးတွေ၊ နားရွက်လေးတွေကို ဖိကပ်နမ်းရှိုက်သည်။ လှိုက်ဖိုရင်ခုန်ခြင်းများစွာဖြင့် အချစ်သက်သေထူနေကြသည်။ မြကိုယ်လုံးလေးက အစ်ကို ကိုယ်လုံးကြီးအောက် ပြားပြားဝပ်နေလေသည်။
“ ဖတ်…..ဖလပ်….ဖလပ်…..ဖလပ်…….ဖတ်…ဗျစ်…….ဗျစ်…ဗြတ်……ဗြတ်”
လက်ထောက်ပြီး အားပြုနေတာကြာလာတော့ သတိုးလက်ညောင်းလာသည်။ တစ်ချက်ချင်း ထိထိမိမိဆောင့်သွင်းနေရာမှ မာန်ဟုန်ပြင်းပြင်းနှင့် လိုးခွဲရန် ပြင်ဆင်လိုက်သည်။
ထို့ကြောင့် သတိုး နေရာအနေအထားပြင်ဆင်လိုက်သည်။
..........................................................................................
အခန်း (၅၁)
မြအပေါ်ပိကျနေသည့် မိမိကိုယ်လုံးကို နေရာပြန်ပြင်ဆင်လိုက်သည်။ လိုးနေရာမှ ခဏရပ်ကာ ပွေ့ပိုက်ထားခြင်းကို ခေတ္တရပ်လိုက်သည်။ လီးစိုက်လျက်အနေအထားမှ သတိုး ဒူးထောက်သည့် အနေအထားနှင့် ပြင်ဆင်လိုက်သည်။ မြကတော့ ဘာတွေဖြစ်နေမှန်း မသိပါ။ သတိုးလုပ်သမျှ ခံဖို့သာ စိတ်ကူးရှိတော့သည်။ မြပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲချကာ မြ ဒူးခေါက်ကွေးအား လက်နှင့်ဖိချပြီး မြ ရင်သားဆီ ဖိကပ်သည်။ မြ အောက်ပိုင်းက အပေါ်သို့ကြွတက်လာသလိုမျိုး ဖြစ်လာတော့ လီးကြီးကို အားနှင့် စိုက်ချလိုက်သည်။
“ အ….အမယ်လေး……အ….အ……အ….ဟင့်….ဟင့်”
သတိုးက အားနဲ့မာန်နဲ့ လိုးထည့်သည်။
ပုံမှန်ထက် ကြီးမားထွားကျိုင်းသဖြင့် ထိမိရူးခါနေရပါသည်ဆိုကာမှ ထိုလိုမျိုး အနေအထားဆီ ပြောင်းလိုက်တော့ ပိုပြီး စိမ့်သက်ထိမိလာသလို။
သတိုးက ခါးအားကြီးကို သုံးကာ လီးမည်းကို စိုက်ချလိုက်လျှင် ဒစ်ထိပ်ဖူးကြီးက မြ သားအိမ်အဝထိတောင် လာထောက်မိနေသလို။ နာသလိုလို၊ ကျဉ်သလိုလို။ နာသည်ဆိုပေမဲ့လည်း ထိုကဲ့သို့ နာကျင်မှုက ထပ်ခါထပ်ခါ အဖန်ဖန်အခါခါ ခံစားထိတွေ့ချင်သည့် နာကျင်မှုမျိုး။
“ ဗြီ…..ဗြီ……ဗျစ်…..ဖတ်…ဖတ်….ဗြတ်….ဗြတ်…..ဗြီ……ဗြီ…ဖတ်…..ဖတ်…..ဖတ်”
“ ဟား….အား……ဟူး…အား….အား…ရှီး…အား…အား……ဟား…ဟား”
သတိုးနဖူးက တတောက်တောက်ကျနေသော ချွေးစက်တွေသည် မြ မျက်နှာပြင်အပေါ် ရိုက်ခတ်သည်အထိ။ မြကိုယ်ထဲမှလည်း ငြိမ်းသက်စပြုနေသည့် မီးတောက်လေးကို အခုoxygen နှင့် တွေ့သလို ဟုန်းခနဲ့ တောက်လောင်လာပြန်သည်။ ဒီဇင်ဘာလလည်း ဖြစ်ပြန်၊ တောတောင်ရေမြေပေါသည့် နေရာဖြစ်သည့်အပြင် စိမ့်နေအောင်ဖွင့်ထားသည့် လေအေးစက်။
ဤကဲ့သို့ အဖက်ဖက်က အေးမြစေခြင်းအကြောင်းတရားအားလုံးက အခန်းထဲရှိ လူသားနှစ်ဦးအား အေးစွမ်းစေခြင်းအလျင်းငှါ စွမ်းသာခြင်း မပြုနိုင်ရာ။
“ ဟ……ဟင့်…..ဟင့်….အ…ဟ….ဟ…….အဟင့်….ဟင့်”
သတိုးအားနှင့် လိုးချလိုက်တိုင်း မြ လွင့်မျောမိသည်။ Happy water လည်း မလို။ K ရှူဖို့လည်းမလို။ လီးတစ်ချောင်းနဲ့တင် လွင့်လို့ ရနေပြီ။ လီးက စပ်ပတ်နံရံတွေကို ပွတ်တိုက်ဝင်ရောက်သွားတိုင်းမှာ ပြည့်အင့်ကျေနပ်ရသည်။
အစ်ကို့အချစ်တွေ… အစ်ကို့ အားမာန်တွေကို မြ ကျေကျေနပ်နပ် ခံယူပါသည်။ သွေးသားထဲကနေ နောက်တစ်ကြိမ် ဆုံးခန်းတိုင်ပြန်ပြီလား မသိ။ ရင်ထဲက လှိုင်းလုံးလေးတွေ တလိပ်လိပ်တက်လာပြန်သည်။
“ ဟင့်…..ဟီး…..ဟီး….အင့်……အင့်……အင့်”
နောက်တစ်ကြိမ် ပြီးသွားရပြန်သည်။ သို့သော် သတိုးက လွယ်လွယ်နဲ့ ပြီးမဲ့ပုံမပေါက်သေးပါ။ ပက်လက်လှန်ရင်းအလိုးခံနေရင်း တအင့်အင့်အော်နေသော မြက်ုယ်လုံးလေးကို မှောက်ချလိုက်ပြန်သည်။ စပ်ပတ်ထဲကနေ ဆွဲထုတ်လိုက်သော သတိုးလီးမဲကြီး (၉၀)ဒီဂရီနီးပါး ကောင်းကင်ပေါ်သို့ ထောင်မတ်နေဆဲ။
အမည်တပ်လို့ ခေါ်၍ မရနိုင်သည့် အရည်မျိုးစုံကပ်ကာ လီးမဲကြီးက အကြောပြိုင်းပြိုင်းနှင့် ပြောင်လက်ထွားကြိုင်းနေသည်။ ပထမအကြိမ် သုတ်လွှတ်ပြီးထားတော့ သတိုးက နောက်တစ်ကြိမ်က စိမ်ဖြဲနဖြေ၊ မပြီးနိုင် မစီးနိုင် လိုးရန် စိတ်ကူးရှိသည်။
အခုလည်း ကြည့်လေ။ လိုးနေရင်းနဲ့ မြ ထပ်မံပြီးသွားပြန်သည်။ ဒီထက်ပိုပြီး ဆင့်ကာဆင့်ကာ ပြီးအောင် မြကလေးကို သတိုး နှိပ်စက်ပါမည်။
“ ဟင့်….အု……ဟ…အင့်….ဟင့်….အင့်….အင့်…..ဟင့်”
“ ကျစ်……အား…ဟား……….ရှီး…..ဟား…….ဟား…..ဟား”
မြ ကိုယ်လုံးလေးကို မှောက်ပစ်လိုက်ပြီး လုံးကျစ်နေသော တင်ပါးအပေါ်ကနေ ခွလိုက်ကာ ပြူးထွက်နေသည့် စပ်ပတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကြား လီးကို မြုပ်ထည့်လိုက်သည်။ မြ တင်ပါးလေးတွေက မူယာတင်ပါးကြီးတွေလို လုံးဝန်းကြီးမားမနေဘဲ ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်လေးနဲ့ ခပ်စွင့်စွင့်လေးတွေ ရှိ၏။
မြ တင်သားလေးကို သတိုး သူ့လက်ဖဝါးကြီးနှင့် ဆုပ်နယ်လိုက်သည်။ ဖွာမနေဘဲ စေးစေးပိုင်ပိုင်ရှိလှပါဘိ။ မြခါးလေးကို လက်နဲ့ ဖိချထားလိုက်တော့ တင်ပါးလေးက အပေါ်သို့တက်လာသည်။ ကြွတက်လာသည့် တင်ပါးကြားထဲက စပ်ပတ်လေးထဲကို လီးနဲ့ စိုက်လိုးသည်။
“ အီး…….ဟီး…….ဟီး…..အီး…….အီး……ဟင့်…..ဟင့်….အင့်……အီး……..အင့်…..အင့်”
မြ မျက်နှာလည်း မွေ့ယာပေါ် ကပ်နေကာ ဆံနွယ်တွေကလည်း ဘုတ်သိုက်ကြီးနဲ့ ဟိုတစ်စ ဒီတစ်ဖြစ်ကာ ဖွာလန်ကြဲကုန်လေပြီ။ Omega beauty salon ပိုင်ရှင်သူဌေးမ က ပုံမှန် အလုပ်ချိန်မှာဆို ကျော့ရှင်းလှပနေပေမဲ့ အခုလိုအခြေအနေကိုသာ မြင်ပါက လူတိုင်း အံ့ဩမိလိမ့်မည်။
အခုဖြစ်နေသည့် ပုံကို ကြည့်ပါအုံး။
ခင်ပွန်းသည်၏ အချစ်လိုးချက်တွေအောက် ခပ်မြော့မြော့လေးသာ ကျန်တော့သည့်၊ ချွေးအလိမ်းလိမ်းနှင့် မွစာကြဲနေသည့် ဗြုတ်စဗျင်းတောင်း အမျိုးသမီးတစ်ဦးအဖြစ်သို့ အသွင်ကူးပြောင်းသွားလေပြီ။ သတိုးကလည်း အစက နှဲ့လိုက်ချော့လိုက်လုပ်ကာ လိုးနေပေမဲ့ အခုကျတော့ သူ့မူရင်းပုံစံ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း အားမာန်အပြည့်နဲ့ ပုံစံ ပေါ်ပေါက်လာလေပြီ။
ဆင်ပြောင်ကြီးကိုးစီးစာလောက် ရှိသည့် အားမာန်နှင့် ချနေလေတော့သည်။
“ ဗြီ……ဗျစ်…….ဗျစ်….ဗြတ်………ဗြီ………ဗြီ……..ဖလတ်….ဖတ်…ဖတ်…ဖတ်…..ဗျစ်….ဗျစ်….ဗြတ်……ဗြတ်”
သတိုးအပေါ်စီးကနေ မိမိလီးအဝင်အထွက်အနေအထားကို တချက်ရှိုးကြည့်နေတော့ အားရမိပြန်သည်။ မည်းပြောင်နေသော မိမိလီးမည်းကြီးက ဖွေးအုနေသည့် မြတင်ပါးကြားကနေ ဖြတ်သန်းကာ ပန်းရောင်စပ်ပတ်ထဲ တဖြောင်းဖြောင်းထည့်နေသည်မှာ ကျေနပ်စရာ အပြည့်။
မိမိအရင်ဇနီးမယား၏ ညီမ။ တစဖန်ပြန်၍ ထပ်တူညီစွာ မိမိ ခယ်မဖြစ်သူကို ဘီလူးဆိုင်းတီးပြီး လိုးနေရသည်မှာ အားရစရာ။ လီးနှင့် စပတ်ပွတ်တိုက်ပြီး အသံဟု နာမ မတပ်နိုင်သည့် မည်ကာမတ္တအသံမျိုးစုံလည်း ထွက်ပေါ်လျက် ရှိနေပြီ။ မိမိဇနီးတစ်ဖြစ်လည်း မိမိခယ်မကို လိုးနေရသည်ဟုတွေးလိုက်တော့ ပြီးချင်သလို ဖြစ်သွားရသည်။
ထို့ကြောင့် သတိုး ပိုအရှိန်ထပ်တင်ပြန်သည်။
“ အား…ဟား….ဟား….ရှီး…ဟူး…..ဟူး…ဟား…..ဟား…..မြကလေး…ကိုကိုပြီးတော့မယ်….ဟား….ဟား”
“ ဖတ်…ဖတ်..ဗြီ…ဗျစ်…ဗျစ်…ဗျစ်….ဗျစ်…..ဗျစ်…ဗြတ်….ဗြတ်”
“ အင်း…ကိုကို……အင်း…အင့်….အင့်…ဟင့်….အင့်….အင့်”
မြ နားတွေထဲလည်း လေတွေ ထွက်ကာ တအူအူဖြစ်နေတော့သည်။ မိနစ်အနည်းငယ်လေးပင် ပြီးဆုံးသွားသည့် အရာတစ်ခုက ထပ်မံပြီးတော့မည် အရိပ်အယောင် တွေ့နေရပြန်သည်။ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ဘယ်လိုတုန့်ပြန်နေသလဲဆိုတာ မြ ကိုယ်တိုင် ရေရောရာရာ နားမလည်နိုင်တော့ပါ။
ထူးဆန်သည့် ထိုခန္ဓာဗေဒ၏ အခြားတစ်ဖက်ကို မြ ဒီနေ့ မျက်ဝါးထင်ထင်တွေ့လိုက်ရပြီ။ ရင်ထဲမှာလည်း ပြည့်အင့်နေပြီ။ နားတွေလည်း အူနေပြီ။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ရမ္မက်ရှိန်ကြောင့် မောဟိုက်နွမ်းနယ်နေပြီ။
သို့သာ်လည်း အစ်ကိုက စပ်ပတ်ထဲ လီးနှင့် ထိုးထည့်နေဆဲ။ အခုတောင် ပို၍ အဝင်အထွက် စိပ်သထက် စိပ်လာသလို။ တစ်သက်နှင့် တစ်ကိုယ် အပျိုကြီးလုပ်ကာ တစ်ယောက်တည်းနေ၊ တစ်စိတ်တည်းထားနေကာမှ အစ်ကိုနဲ့ အိမ်ထောင်ပြုလိုက်တော့ မူးမေ့မတတ်အလိုးခံနေရပြီ။ နောင်တရလား ဟုမေးရင် နောင်တမရပါ။ မြ ပျော်ပါသည်။
.....................................................................
အခန်း (၅၂)
“ အား….ဟား…….ဟား…အား….အား……ပြီးပြီး….ဟား…ဟား…ကိုကိုပြီးပြီ မြကလေးရယ်……ဟား….အား….ဟား…ကောင်းလိုက်တာ……ကောင်းလိုက်တာ…..မြကလေးရယ်….ဟား…ဟား…ချစ်တယ်….ကိုကို မြကလေးကို သိပ်ချစ်တယ်….ဟူး…..ဟူး….ဟား…..ဟား”
သာယာပျော်ရွှင်မှုအရသာက ဒစ်ထိပ်ဖျားမှတစ်ဆင့် တစ်ကိုယ်လုံးကို ပျံ့နှံ့သွားသည်။ သတိုး ခြေချောင်းတွေကုတ်မိသည်အထိ ထိုအရသာကို အာရပါးတရခံစားလိုက်သည်။ ထုတ်ရန်တာစူနေသည့် သုတ်ရည်အကြွင်းအကျန်တို့က ဒစ်ထိပ်က အပေါက်မှတစ်ဆင့် ပန်းထွက်လာကာ မြ သားခေါင်းဆီ ပက်ဖြန်သည်။
တစ်ခါတည်းမဟုတ်။ လီးကို ဆန့်ကာ ကော့ကာဖြင့် အကြိမ်ပေါင်းများစွာ လရည်တွေကို မြ စောက်ခေါင်းထဲ ပက်ဖြန်းသည်။ သတိုးက မြအား ကောင်းလိုက်တာဟု အော်ပြောနေဆဲမှာ မြလည်း နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် ပြီးသွားပြန်ပါသည်။
ဘယ်နှစ်ကြိမ်တောင် ရှိမှန်း မြ မရေတွက်တတ်တော့ပါ။ တခဏလေးအတွင်းမှာ မြ အခေါက်ခေါက်အခါခါ ပျော်ရွှင်ခြင်းအရသာကို ခံစားရသည်။ အခု မြ စောက်ခေါင်းထဲမှာလည်း အစ်ကို့ သုတ်ရည်တွေနှင့် နွေးနေတော့သည်။ အစ်ကိုလရည် မဝင်ဖူးသည့် နေရာမြ ခန္ဓာကိုယ်မှာ သိပ်မကျန်တော့ပါ။ မြ ပါးစပ်ထဲလည်း အစ်ကို့သုတ်ရည် ဝင်ပြီးပြီ။ မြ စပ်ပတ်ထဲမှာတော့ ဝင်သည့်အခေါက်က ရေမတွက်နိုင်တော့။
“ အင့်……..ဟင့်…….အင့်…….အင့်….အင့်”
“ ချစ်တယ်နော်…မြကလေး…….ချစ်တယ်……..ဟော…..ဟား….ဟား…ဟား”
“ အင်း….ကိုကို…မြလည်း ကိုကို့ကို ချစ်တယ်…….အင်း……အင်း”
သတိုးလည်း သုတ်အကုန်ပန်းထည့်ပြီးသည့်နောက် မောပန်းလာသဖြင့် မြကျောပြင်ပေါ် သူ့ကိုယ်လုံးကြီး မှီချလိုက်သည်။ မြ က ကိုယ်ပေါ်ပိကျလာသည့် အစ်ကိုခန္ဓာကိုယ်၏ အလေးချိန်ကြောင့် အင့်ခနဲ့ဖြစ်သွားသော်လည်း အားပါးတရ ချစ်ပွဲနွှဲပြီး ကိုယ်ခန္ဓာနှစ်ခု ပွေ့ဖက်မှုမျိုးကို မြ နှစ်ခြိုက်သည်။
သတိုးက မြ အပေါ်ကနေ အုပ်မိုးပွေ့ဖက်သည်။ ပြီးတော့ ချစ်တယ် ဆိုသည့်အကြောင်း မြ နားနား တိုးဖွဖွလေး ဖွင့်ဟသည်။ အစ်ကို့ရင်ခွင်အောက်ကို ရောက်တိုင်း မြ မရရှိဖူးသည့် “လုံခြုံသည်၊ နွေးထွေးသည်” ဆိုသည့် ခံစားမှုမျိုးကို အစ်ကိုက ပေးစွမ်းသည်။
အစ်ကိုနဲ့သာအတူတူဆို မြ မည်သည့်အန္တရာယ်ပဲလာပါစေ။ အစ်ကိုရှေ့ကနေ ဖြေရှင်းကာကွယ်ပေးလိမ့်မည်ဆိုသည့် စိတ်လုံခြုံမှုကို မြ ရရှိသည်။
ဒီနေ့ကတော့ အိမ်ထောင်သက် တစ်လဝန်းကျင်လေးမှာ အားပါးတရ၊ စိတ်လွတ်လက်လွတ် ချစ်တင်းနှောကြသည့်နေ့လေးပင်။ မြ ပင်ပန်းသလို သတိုးလည်း ပင်ပန်းသည်။ အသားစိုင်နှစ်ခု၏ တဗြီဗြီမြည်ကာ ရိုက်ခတ်မှုများ…
သက်ရှိလူသားနှစ်ဦး၏ အော်မြည်သံများ…
မြွေနှစ်ကောင် မိတ်လိုက်သလို ပူးကပ်ယှက်နွယ်နေသည့် ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုသည်လည်း အခုတော့ ရမ္မက်မီးငြိမ်းစပြုသွားတော့ ချစ်ခြင်းတရားသည်သာ အခန်းထဲ ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။
သတိုးစိတ်ထဲ ကြည်နူးပျော်ရွှင်နေပါသည်။ မြနှင့် အားပါးတရလိုးနေတုန်းက ရသည့်ခံစားချက်မျိုး မူယာနှင့်တုန်းက မရခဲ့ပါ။ မူယာနှင့်တုန်းက သွေးသားဆန္ဒဖြေဖျောက်ရုံသာသာ ကာမသက်သက်မျှသာ။ နှစ်ယောက်စလုံးက လိုအပ်နေသည့်အချိန်မှာ တစ်ယောက်ဆန္ဒကို တစ်ယောက်က ဖြည့်ပေးရုံမျှသာ။
ခပ်ရိုင်းရိုင်း ပြောရလျှင် “ကြောင်ခံတွင်းပျက်နှင့် ဆက်ရက်တောင်ပံကျိုး” တို့ တွေ့ဆုံသလိုမျိုး။ မြနှင့်ကျတော့ မြတ်နိုးသည့်စိတ် ပါသည်။ချစ်ခြင်းမေတ္တာအရင်းခံသည်။ ကိုယ်နဲ့ဆို သူမဘဝလေး လုံခြုံစေချင်သည်။ ကာကွယ်စောင့်ရှောက်ချင်သည်။ ဤကဲ့သို စိတ်တွေနှင့်အပြင် ရမ္မက်ပါ ထပ်ပေါင်းလိုက်တော့ ပြီးပြည့်စုံသည့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာတစ်ခု လာရသည်ဟု သတိုးထင်မိသည်။
ထို့ကြောင့် ချစ်ပါသည် ဆိုတဲ့အကြောင်း မြ သိအောင် မြနားသယ်စပ်လေးမှ မြကြားအောင် တီးတိုးဖွင့်ဟမိသည်။
“ ချစ်တယ်….မြကလေးရယ်”
မြလည်း ဒီနေ့ကျမှ အစ်ကို၏ အချစ်ကြမ်းမှုကြီးကို နဖူးတွေ့၊ ဒူးတွေ့ကြုံလိုက်ရတာပင်။ လက်ထပ်ပြီးစ အိမ်မှာရှိသည့်ရက်တွေတုန်းက ဒီလောက်ကြီး အလုပ်မခံခဲ့ရပေ။ အခုကျတော့ ဘယ်သူ့မျက်နှာမှ ထည့်ထွက်နေစရာမလိုသည့် ဤနေရာတွေ မြ ကော့နေအောင် အလိုးခံရပါသည်။
စောက်ခေါင်းထဲက အတွင်းသားတွေ တဆစ်ဆစ်ဖြစ်ကာ စောက်ရည်တွေ ပွက်ခနဲ့ အန်သည်အထိ အသည်းခိုက်မလို အချခံရပါသည်။ ဒါဆို နောက်မခံတော့ဘူးလားဟု မေးရင် မြ ဆိုလိုသည်မှာ ထိုကဲ့သို့မဟုတ်ပါ။
အစ်ကိုသာ ချစ်မယ်ဆို မြ ဘယ်လိုနေနေ ခံပါသည်။ မြကိုယ်ခန္ဓာတစ်ခုလုံးက အစ်ကို ပိုင်ပါသည်။ အရင်ကတော့ ထက်မြက်သည့်မိန်းမဘဝဆိုတာမျိုးကို မြ ဖြစ်ချင်ခဲ့ဖူးပါသည်။ ယောကျ်ားတွေ မလိုအပ်လှဘူး။ တစ်ပွင့်တည်း၊ တစ်ကိုယ်တည်း တောက်ပစွာ ငါ ရှင်သန်ပြမယ်ဆိုသည့်အတွေးမျိုး မြ ရူးမိုက်စွာတွေးခဲ့ဖူးပါသည်။
အခုတော့ မြ ထက်မြက်သည့် မိန်းမ လည်း မဖြစ်ချင်တော့ပါ။ အစ်ကို ချစ်တာခံမည်။ အစ်ကို့ အနားမှာပဲနေမည်။ အစ်ကို ခိုင်းသည့်အတိုင်း လုပ်ရန်သာ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားပါတော့သည်။ ဒီတစ်ခုတည်းနဲ့ မြ Orgasm ရနေသည်မှာ ဘယ်နှစ်ခေါက်တောင် ရှိမှန်း မြ မသိတော့ပါ။ ထို တဆန့်ဆန့်တုန်ကာ စိမ့်သက်သွားသည့်အရသာကို မြ အထူးနှစ်ခြိုက်မိသည်။
ဒီတစ်နေ့တင်မက။
နောက်ထပ်ရက်ပေါင်းများစွာမှာ အစ်ကိုနှင့် အတူနေတိုင်းလည်း ထိုလိုမျိုး ခံစားချက်ကို အစ်ကိုပေးစွမ်းနိုင်လိမ့်မည်ဟု မြ ယုံကြည်ပါသည်။
ထို့အပြင် ယောကျ်ားတွေ၏ တန်ဆာ လီးဆိုသည့် အရာဝတ္ထုကိုလည်း မြ မကြောက်တော့ပါ။ နောက်ဆို ထိုအရာဝတ္ထုကို မြ ဆော့ကစားမည်။ ပါးစပ်ထဲ ငုံထားကာ ချစ်ပြမည်။ ထိုအရာကြီးက မြ စပ်ပတ်ထဲ ဝင်မည်ဆိုပြန်လည်း မြ အချိန်မရွေး ခံပေးပါမည်။
“ မွ……မွ…….ချစ်တယ်နော်”
“ မြလည်း ချစ်တယ် ကိုကို”
သတိုးက မြကိုယ်လုံးလေးကို ပွေ့ဖက်လျက်သားနှင့် မျက်ကြောတွေစင်းလာသည်။ မြ ကိုယ်ပေါ်ပိကျလာသဖြင့် သတိုးက ဘေးမှာလှဲချလိုက်သည်။ မြလည်း မိမိကိုယ်ပေါ်က အစ်ကို ဘေးသို့ လှဲချလိုက်ပြီမှန်းသိလိုက်သည်။ ပုံမှန်အချိန်ဆို မြ အိမ်သာထဲသွား၊ ပွထစိုရွှဲနေသည့် သုတ်ရည်တွေ၊စောက်ရည်တွေဆေးကာ သပ်သပ်ရပ်ရပ်နှင့် အိပ်ဖို့ ပြင်ဆင်နိုင်သေးသည်။
သို့သော် ဒီနေ့အဖို့ မြ ဘာမှ မလုပ်ချင်တော့။ ခြေကုန်လက်ပန်းကျနေပါပြီ။ မှောက်လျက်သားဖြစ်နေသည့် ဖြစ်နေသည့် ဖားဂုံညင်းလို ဒီအတိုင်းမှောက်ခုံကြီး ကျန်ခဲ့သည်။
“ ဗွီ………ဗွီ……ဗျစ်…..ဗျစ်……ဗွီ……ဗွီ”
အစ်ကို့လီးဆွဲထုတ်လိုက်တော့ မြ စပ်ပတ်အပေါက်ဝမှ အစ်ကို့လရည်တွေရော၊ မြ စောက်ရည်တွေရော ရောကောသောကောဖြစ်ကာ အန်ထွက်ကျလာပြီး မွေ့ယာအပေါ်သို့ စီးကြောင်းအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသည်။ စပတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် ထိုခပ်ပျစ်ပျစ် အဖြူရောင်အရည်တန်းကြီးက ဆင်းချလာပြီး မွေ့ယာပေါ်သို့ စီးကျနေသည်။
မြ ဘာမှ လုပ်ချင်ကိုင်ချင်စိတ်မရှိတော့ပါ။ တအားပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေပါသည်။ ဒီအတိုင်းလေးသာ နေလိုက်ပါတော့မည်။ တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည့် မြကိုယ်ထဲက အကြောအချင်တွေလည်း အခုမှသာ အနားယူနိုင်သည့် အချိန်သို့ရောက်ရရှာသည်။
မြလည်း ခဏတုန်းကလို မှောက်ခုံကြီး အလိုးခံနေသည့် အနေအထားနဲ့ပင် အိပ်စက်ခြင်းကမ္ဘာသို့ ကူးပြောင်းသွားတော့သည်။
“ ခေါခလူး…..ခူး……ခူး…….ခေါခလူး…..ခေါခလူး”
သတိုးလည်း အိပ်ပျော်လိုက်သည်မှာ ဟောက်တောင်ဟောက်လိုက်သေးသည်။ သတိုးလည်း ခြေပစ်လိုက်ပစ် ကုတင်ပေါ်တွင် ဒီအတိုင်း အိပ်ပျော်နေခြင်းဖြစ်သည်။ သူ့တွင် ဘာအဝတ်မှမရှိ။ ဒီအတိုင်း ကိုယ်လုံးတီးကြီးဖြင့်သာ။ စောင်လည်း မခြုံနိုင်။
မာန်ကျသွားသည့် သတိုးညီတောင်မောင်လည်း အခုတော့ ပျော့ကျနေကာ ဒစ်ထိပ်ဖျားမှ သုတ်ရည်ခပ်မျှင်းမျှင်းလေး စီးကျနေသေးသည်။ မြကို ကြည့်လိုက်တော့လည်း မှောက်ခုံကြီး၊ ဖင်ပြောင်ကြီးနှင့် အိပ်ပျော်နေလေပြီ။ မြ ဖင်တုံလေးတွေကတော့ သတိုး ဆုပ်နယ်ထားသဖြင့် အတန်ငယ်နီရဲနေလေသသည်။ မွေ့ယာစတွင်လည်း ဟိုတစ်ကွက်၊ ဒီတစ်ကွက် အရည်တွေကွက်ကာ ညစ်ပတ်ပေရေနေသည်။
ထိုစုံတွဲအတွက် ပျော်စရာကောင်းသော ဟန်းနီးမွန်း ခရီးတစ်ခုဖြစ်မှန်း သေချာနေလေပြီ။ နောက်ရက်တွေမှာလည်း ဘယ်လိုမျိုး ထူးခြားဆန်းပြားသည့် အချစ်စခန်းမျိုးစုံ ထပ်ဖွင့်မလဲဆိုတာကိုတော့…..
.................................................................................
အခန်း (၅၃)
“ ကျွီ…..ကျွီ…….ကျွီ…….ကျွီ”
“ ဟူး…..ဟော……..ဟူး……ဟင်း……ဟင်း…..မောလိုက်တာ…..ကိုကိုရယ်”
“ ရောက်တော့မယ်…..တောင့်ထားအုံး…….ဟား…ဟော….ဟဲ…..ဟဲ….ဟဲ”
သတိုးလည်း မြကို အားတင်းထားဟု ပြောနေသော်လည်း သူကိုယ်၌က အတန်ငယ်မောနေပြီ။ သို့သော် သတိုးကရေကူးသမားဆိုတော့ အမောဒဏ်ကို ခံနိုင်ရည်ရှိသည်။ အမောမခံသည်က မြ။ မြက အခုလိုမျိုး အားကစားလုပ်လေ့မရှိ။ အခုလည်းကြည့်လေ။ စက်ဘီးနင်းရင်း နင်းရင်း မောဟိုက်နေလေပြီ။
ဒီနေ့မနက် လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံးက ဒီပဲခူးရိုးမ resort area ထဲကနေရာတွေကို စက်ဘီးနင်းပြီးသွားကြရန် တိုင်ပင်ထားသည်။
မနက်နိုးကတည်းက လန်းလန်းဆန်းဆန်း။ ဒီနေရာကို ရောက်နေတာ ဒီနေ့နဲ့ဆို (၃)ရက်မြောက်နေ့သို့ရောက်နေပြီ။ စရောက်သည့်နေ့ကတည်းက ချစ်တင်းနှောလိုက်ကြသည်မှာ မရပ်မနား။ လိုးကြသည်။ ဗိုက်ဆာလျှင် Dining room ဆီ သွားကာ ဗိုက်ဖြည့်သည်။
အခန်းထဲရောက်လျှင် ထပ်မံလိုးကြပြန်သည်။ အိပ်သည်။ လိုးသည်။ ဆာရင် ဗိုက်ဖြည့်မည်။ အခန်းထဲ ပြန်ရောက်လျှင်လည်း ချစ်ကြည်နူး တစ်တီတူးကြသည်။ လုံးဝလူ့စည်းစိမ်အပြည့်ခံစားနေကြခြင်းပင်။
နေ့တိုင်းနီးပါး လိုးနေရသည်မှာ မရိုးဘူးလားဟု မေးလျှင် မရိုးပါ။ တစ်ရက်ချင်းစီအတွက် အချစ်သင်ခန်းစာတွေကို အချစ်ပါမောက္ခသတိုးက အခုမှ ဝလုံးရေးဝိုင်းတက်စ အချစ်ကျောင်းသူလေး မြကို အားကြိုးမာန်တက်သင်သည်။
တပည့်မလေး မြကလည်း ဆရာသင်သည့်နောက်ကို အမှီလိုက်နိုင်အောင် ကြိုးစားရှာပါသည်။ လုံးဝအစိမ်းသက်သက်မှ အခု ချစ်မှုရေးရာတွင် ကျွမ်းကျင်စပြုလာပါပြီ။ မနေ့ညက ထပ်ကာ ထပ်ကာ ဗြောင်းဆန်နေအောင် ချစ်တင်းနှောထားကြသော်လည်း အိပ်ရေးဝဝအိပ်ထားတော့ အားအင်တွေ ပြန်လည်ပြည့်ဝနေသည်။
ဒီစက်ဘီးစီးမည့်ကိစ္စကိုလည်း Resort မလာခင်ကတည်းက ကြိုတင်ဘိုကင်လုပ်ခဲ့ပြီးသား။
“ မြကလေး….ကိုကိုတို့ ဒီနေရာမှ ထိုင်ရအောင်”
ရှေ့ကနေ မောင်းနှင့်နေသော သတိုးက လမ်းတစ်နေရာက ခုံတန်းလေးပေါ် လက်ညှိုးထိုးညွှန်ပြသည်။
“ မောလိုက်တာ…ကိုကိုရာ…….ဟော….ဟာဲ….ဟော….ဟဲ……..အား….ပူနေရောပဲ”
တကယ်တော့ ရာသီဥတုက မပူပါ။ ဒီစက်ဘီးစီးသွားရာ လမ်းတစ်လျှောက်မှာ သစ်ပင်တွေ၊ ဝါးပင်တွေသာ ပေါက်ရောက်နေသည်။ မနက်(၆)နာရီစထွက်လာတော့ အေးတယ်ဆိုပြီး မြက အပေါ်ဂျာကတ်လေးကိုပါ ဝတ်လာခဲ့သေးသည်။ အခုတော့ ဒီဂျက်ကတ်ကိုပါ ချွတ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ ကိုယ်ကျပ် အင်္ကျီတိုလေးက ဘွားကတည်းပေါ်လာသည်။
ဆံပင်တွေကိုပါ နောက်ကို ခပ်မြင့်မြင့်စီးထားလိုက်တော့ နဖူးကနေ ချွေးစက်လေးတွေသီးနေတာကအစ မြင်နေရသည်။ လေကို ဝဝရှူပြီး အားပါးတရ အမောဖြေနေရှာသည်။
“ ရော့….ရေသောက်”
သတိုးက မြသောက်ရန် ရေဘူးအဖုံးကြိုဖွင့်ပေးကာ မြဆီ ကမ်းပေးလိုက်သည်။
“ အင်း……ဂလု……ဂလု”
“ ကောင်းလား”
“ အင်း…..အေးနေတာပဲ….ကိုကိုရော သောက်လေ”
“ အင်း….ဂလု……ဂလု……..ပူတယ်နော်……ကိုယ်လည်း ချွတ်ပစ်လိုက်တော့မယ်”
သတိုးက စထွက်လာကတည်းက အပေါ်မှာ Adidas ဂျာစီချိုင်းပြတ်အမည်းရောင်နှင့် ဘောင်းဘီကလည်း Double layer ဘောင်းဘီတိုအမည်းလေးမျှသာ။ ထိုင်နေရင်း ပူလာသလို ခံစားရသဖြင့် အပေါ်က ဂျာစီအမည်းရောင်ချိုင်းပြတ်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ မနက်ခင်းနေရောင်အောက်မှာ သတိုး၏ ကြေးနီရောင်အသားအရေက ချွေးတွေနဲ့ ဝင်းပြောင်နေသည်။ ပုခုံး၊ လက်မောင်း၊ ရင်အုပ်ကြွက်သားတွေက ချွေးတွေကြောင့် ပိုပြီး ကြီးမားရုန်းကြွနေသလိုပင်။ သတိုးလည်း ခုံတန်းပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ်ထိုင်ကာ မြနည်းတူ အမောဖြေနေသည်။
“ အေးချမ်းလိုက်တာနော်…..ဒီနေရာလေးက”
“ မြ ကြိုက်တယ်မလား”
“ အင်း….သဘောကျတယ်…..ခရီးမထွက်တာတောင် တော်တော်ကြာနေပြီထင်တယ်….အခုမှ ပြန်သွားရတော့ စိတ်ထဲ ပေါ့ပါးနေတာပဲ”
“ ကိုယ်လည်းအတူတူပဲ…..မြကလေးပါတော့ ကိုယ် ပိုပျော်တာပေါ့”
“ ခစ်…..ခစ်…မြလည်း ကိုကိုနဲ့သွားရတာ ပျော်ပါတယ်ရှင်”
ပြောပြောဆိုဆိုသတိုးက မြကို ဆွဲဖက်လိုက်သည်။ မြက အဝတ်မကပ်တော့သည့် သတိုး၏ ပခုံးပေါ် မှီချလိုက်သည်။ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး သဘာဝနဲ့ အတူစည်းဝင်နစ်မြောနေကြသည်။
“ ကျွီ….ကျွီ….ကျစ်…..ကျစ်….ကျစ်”
“ ဒါ ငှက်ကလေးတွေ အသံနော်”
“ ဟုတ်မှာပေါ့”
“ မြလေ အခု အရမ်းစိတ်ချမ်းသာနေတယ် သိလား”
“ ဘာလို့လဲ”
“ ကိုကို့ကြောင့်လေ……မြကိုလေ တစ်ယောက်ယောက်က အခုလို အသေးစိတ်က လိုက်ဂရုစိုက်ပေးတတ်သူက မေမေက လွဲပြီး တခြားသူက ကိုကို ပထမဆုံးပဲ”
“ ကိုယ်က မြကလေးရဲ့ ယောကျ်ားလေ။ ဒီတော့ ကိုယ့်မိန်းမကို ကိုယ်မှ မချစ်ရင် ဘယ်သူချစ်မှာတုံး…..ချစ်တယ်နော်”
ဆိုင်းမဆင့် ဗုံမဆင့် ချစ်တဲ့စကားတွေကို သတိုး မြအား ဖွင့်ပြောမိသည်။
“ ပြန်တောင် မပြန်ချင်တော့ဘူးကွာ”
“ ဟုတ်ပ….ဘာလိုလိုနဲ့ ရက်ပြည့်တော့မယ်နော်”
“ အိမ်ပြန်ရောက်ရင်လည်း ဒီလိုပဲနေကြမယ်လေ”
“ လူလည်ကြီး….အချိန်ရှိတိုင်း ဒါပဲတွေးနေတာ”
သတိုးက အဓိပ္ပါယ်နှစ်ခွထွက်သည့်စကားကို ရွေးပြောသည်။ ဟုတ်သည်။ ဒီနေရာက ညားခါစလင်မယားအတွက် တကယ့်ကို နတ်ပြည်ပင်။ ဘယ်သူမှ မရှိ။ နေ့ညအချိန်မရွေး ဆန္ဒရှိလျှင်၊ စိတ်ပါလာလျှင် ချစ်စခန်း ချက်ချင်းထဖွင့်လိုက်ရုံ။ ကုတင်ပေါ်၊ ကုတင်အောက်၊ ခုံပေါ်၊ တံခါးဝအဝင်… ဘယ်နေရာမှရွေးနေစရာမလို။ လိုးချင်လာလျှင် တန်းလိုးလိုက်ရုံပင်။
မြလည်း အခုမှ အရူးအမဲသားကျွေးမိသလို ကာမအရသာကို မက်မက်စက်စက်ဖြစ်နေလေပြီ။ အိမ်မှာ အိမ်ထောင်စကျသည့် ရက်တွေကတော့ ရှိုးတိုးရှန်းတန်း ဖြစ်မိသေးသည်။ အခုတော့ ဘာမှ မရှက်တော့ပေ။ အစ်ကိုကြိုက်သလောက်ချစ်။ မြ အစ်ကိုလိုးသလောက် အားပါးတရခံမည်။
“ ဟောဗျာ…..ဘာမှတောင် မပြောရသေးဘူး…..ဒီကောင်မလေးတော့ မဟုတ်မဟတ်တွေ တွေးနေပြီထင်တယ်”
မြ၏ပုခုံးပေါ်တင်ထားသည့်လက်နှင့် ခပ်သာသာလေး ညှစ်လိုက်သည်။
“ ဘာတွေတွေးနေလဲ…မြကလေးရဲ့….ကိုယ့်ကိုပြောပြပါအုံး”
“ ဟင့်အင်း…တော်ပြီကွာ”
“ ပြောပါကွာ”
“ ဟင့်အင်း…ဟင့်အင်း”
ချက်ချင်းကြီး မိမိပုခုံးပေါ် မှေးတင်နေသည့် မြမျက်နှာလေးကို ဆွဲမော့ကာ အနမ်းခြွေချလိုက်သည်။
“ ပြွတ်……ပြွတ်……ပြွတ်စ်….ပြွတ်စ်”
“ ဟင့်….အင့်…ကိုကို…..ကိုကို…လူမြင်ကွင်းကြီးမှာ…..မလုပ်ပါနဲ့”
မြ ဟန့်တားလိုက်တော့ သတိုးလည်း အနမ်းတွေကို ရပ်လိုက်သည်။
“ ဒါဆို…လာ…..လိုက်ခဲ့”
မြလက်ကို ဆွဲကာ သတိုးတစ်နေရာသို့ ထွက်သွားသည်။
............................................................................................
အခန်း (၅၄)
“ ကိုကို ဘယ်သွားနေတာလဲ”
မြ မေးပေမဲ့ သတိုးဘာမှမပြော။ သတိုးနှင့်မြက တောအုပ်ထဲသို့ တိုးဝင်လမ်းလျှောက်နေကြသည်။ လမ်းလျှောက်နေသည်ဆိုပေမဲ့ သတိုးတို့က လူသွားလမ်းက သွားနေမဟုတ်။ လမ်းမပေါက်သည့် မြက်ပင်ရိုင်းတွေကို နင်းကာ ဟိုးတစ်နေရာသို့ ဝင်ရောက်နေသည်။ ဘယ်ရောက်ကိုသွားနေလဲဆိုလျှင် သတိုးကိုယ်တိုင်လည်းမသိ။ လမ်းနှင့် ခပ်လှမ်းလှမ်းတစ်နေရာကိုသာ ဦးတည်နေသည်။
ဟော….တွေ့ပြီ။ နှစ်ပေါင်းရာချီ သက်တမ်းရှိမည့် သစ်ပင်ကြီးတစ်ပင် ရှိနေသည်။ ဘေးမှာ ဝါးပင်တွေက ခပ်ကြဲကြဲပေါက်နေပြန်သည်။
“ ကိုကိုရာ….မြွေမကြောက်…ကင်းမကြောက်”
မြ ပြောတာလည်း မှန်သည်။ ခြုံတိုးနေရင်း မြွေတွေ၊ ကင်းတွေ ကိုက်ခံရပြီး ပြန်လာလျှင် လူကြားလို့မှမကောင်း။ သတိုးက သူဦးတည်ရာ၊ ရှာဖွေရာနေရာကို တွေ့လိုက်တော့ မြကို ထိုသစ်ပင်နှင့် ကပ်ပစ်လိုက်သည်။
ပြီးနောက် မြပေါင်တွေကို လက်နှင့်ပွေ့ချီကာ မြကိုယ်လုံးကို ပင်စည်နှင့် ညှပ်ကပ်ပစ်လိုက်သည်။
“ အ…….အင့်…..ဟင့်……အင့်……..အင့်……အင့်….ဟင့်….အင့်”
“ ပလပ်…..ပြွတ်စ်……ပြွတ်စ်…..ပလပ်….ပလပ်….ပလပ်……ပလပ်……ပလပ်”
သတိုးက ချွေးစိုနေသော မြလည်တိုင်ကျော့ကျော့ပေါ် အနမ်းသက်ဆင်းသည်။ လက်တွေက ရင်သားကျစ်ကျစ်လေးတွေကို အင်္ကျီပေါ်မှ ဆုပ်ခြေသည်။ မြ ကျောတွေက ပင်စည်အခေါက်တွေနဲ့ ပွတ်တိုက်ပြီး အနည်းငယ် နာကျင်နေသည်။
“ ကိုကို……..အင့်….ဟင့်……လူတွေမြင်သွားမလား..မသိဘူး”
“ ဘယ်သူမှ မမြင်ဘူး…ဒီမှာ ကိုကိုတို့ပဲရှိတယ်”
အခုအချိန်မှာ ဘယ်သူနားချချ သတိုး နားဝင်သည့် အရိပ်အယောင်မမြင်ရတော့ပေ။ လက်တွေက ဝတ်ထားသည့် မြ၏ အားကစားဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်သည်။ ဘောင်းဘီနှင့် တစ်ပါတည်း ပင်တီပါ လိပ်ပြီးပါလာသည်။ မြအောက်ပိုင်းလွတ်သွားသည်နှင့် သတိုးလည်း သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်သည်။ ဆာနေသော လီးမည်းကြီးက သားကောင်ကို ရှာရန် အပြင်သို့ ထွက်ရောက်လာလေပြီ။
သတိုး အချိန်မဆွဲတော့။ အခန်းထဲမှာလို နူးကာနှပ်ကာ မလုပ်တော့ဘဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်းသွက်သွက်လေး ပြင်ဆင်နေသည်။
“ အ…….အင့်”
“ ရှီး…..ကျစ်…………ကျစ်….ဟား…..ဟား….ဟား……….အီး……ဟား….ဟား”
လီးက မြ စပ်ပတ်အပေါက်ဝဆီ တည့်တည့်မတ်မတ် တိုးဝင်သည်။ လွဲစရာအပေါက်လည်း မရှိ။ နေ့နေ့ညည ဒီလီးမည်းကြီးနှင့် ဒီစောက်ခေါင်းက မုန့်လင်မယားတွေလို ပူးကပ်နေလေသည်။ မြ စပ်ပတ်လည်း သတိုးလီးကြီးနဲ့ နေ့တိုင်းအထည့်ခံနေရတော့ အပျိုစင်ဘဝကလို ကျဉ်းမြောင်းနိုင်ခြင်း မရှိတော့ပါ။
လီးနှင့် တစ်သားတည်းကျမည့် ခပ်အာအာအနေအထားလေးအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားရသည်။ လီးက အားကြီးနှင့် ဆောင့်ဝင်လာတော့ မြကိုယ်လုံးလည်း အပေါ်သို့ မြောက်တက်သွားသည်။ လွတ်နေသည့် မြလက်တွေက သူ့အလိုလို တွဲလောင်းကျနေသည့် သစ်ကိုင်းတွေကို ဆွဲမိဆွဲရာ ဆွဲယူသည်။
“ ကျွီ……ကျွီ….ကျစ်…..ကျစ်…..ကျစ်”
ဘေးပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံးက တိတ်ဆိတ်အေးချမ်းနေပြီး ကျေးငှက်တွေ၏ ဖိုမယှက်သံ၊ မြည်ကျူးသံမျှသာ ကြားနေရသည်။ ထိုတောမြိုင်လယ်ထဲက သစ်ပင်ကြီးတစ်ပင်အောက်မှာတော့ သက်ရှိလူသားနှစ်သားက အချစ်ရေယာဉ်ကြောအောက် ကောက်ကောက်ပါအောင် မျောပါနေကြသည်။
“ အား….ဟား…..ဟား…..ဟား….ဟား….အား”
“ ဗျစ်…….ဗျစ်….ဗြီ…….ဗြီ….ဗြတ်…ဖတ်….ဖလတ်…ဖတ်….ဖတ်”
“ အ…အင့်…….အ…အ….ဟင့်…ဟင်း….ဟင်း…ဟင့်…အင့်….အင့်”
သတိုးက မြ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို မိမိပေါင်ပေါ်တင်ကာ ခါးအားနှင့် လီးကို လိုးထည့်သည်။ သတိုးတောင့်ထည့်လိုက်တိုင်း မြလည်း အပေါ်သို့လွင့်တက်နေသည်။ လိုးနေကြနေရာမဟုတ်သည့် နေရာအသစ်မှာ လိုးနေရတော့ အထူးအဆန်းဖြစ်နေရသည်။ လူတွေများ မြင်သွားမလားဟု စိုးရိမ်စိတ်ကလေးကလည်း ကာမရှိန်ကို ပိုအားကောင်းစေသည်။
“ ကုန်းလိုက်….မြကလေး”
မြ ကိုယ်လေးကို အောက်ချကာ မြကို ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။ မြလည်း စိတ်ကို သူ့အလိုလို ပင်စည်ကို လက်ထောက်ကာ ကုန်းပေးမိသည်။ မြ တင်ပါးလုံးလုံးလေးက သတိုးလီးနဲ့ မထိတထိအသည်းယားစဖွယ် ချစ်ချင်စရာ ဖြစ်နေသည်။ မလိုးခင်စပ်ကြား သတိုး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ မြ ပေါင်နောက်သားလေးတွေကို နမ်းသည်။
“ မွ…..မွ….မွ…မွ”
မြတင်ပါးလေးကိုလေး ခပ်ဆဆလေးကိုက်ခဲသည်။ မြပေါင်တံလေးက ချွေးတွေနဲ့ ဝင်းလက်နေပြီး ချောမွတ်နေသည်။ သတိုးလည်း ခြေထောက်ကို အနည်းငယ်ကွလိုက်ပြန်ကာ ထောင်မတ်နေသော လီးမည်းကြီးအား တင်ပါးကြားက ပြူနစ်ပြူတစ်ဖြစ်နေသည့် စပ်ပတ်ဖောင်းဖောင်းလေးဆီ စိုက်သွင်းလိုက်ပြန်သည်။
“ အ…..အင့်…….အင့်…..ဟင့်………ဟင့်…..ဟင့်”
လီးက စက်ပတ်သားနုနုတွေကို လိုးခွဲကာ ဒစ်ထိပ်ဖူးကြီးက သားခေါင်းဆီ လာဆောင့်ပြီး မြ ကျဉ်တက်သွားသည်။ သစ်ပင်ကို လက်ထောင့်ကာ အလိုးခံနေရင်း မြ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို အကဲခတ်ရပြန်သေးသည်။
လူရှိသည့် အရိပ်အယောင်မတွေ့။ မိမိသာ အစ်ကို လိုးနေသည်ကို မရှက်မကြောက် ဖင်လှန်အလိုးခံနေသည့်အဖြစ်။ တောကြီးမျက်မည်းထဲမှာ ချစ်ပွဲဆင်နွှဲနိုင်သည်ဆိုတာမျိုး အိပ်မက်တောင် ယောင်လို့မျှ မမက်ဖူးပါ။ အခုတော့ ယောကျ်ားရကာမှ တစ်စက်နဲ့ တစ်ကိုယ် မကြုံဖူးတာတွေ ကြုံနေရပြီ။ မခံဖူးတာတွေ ခံနေရပါပြီ။
“ ဗြီ………ဗြီ…….ဗျစ်……ဗျစ်…..ဖတ်…..ဖတ်……ဗြတ်….ဗြတ်”
အခုတော့ သတိုး ထိန်းပြီး မလိုးတော့ပါ။ ပြီးချင်နေပါက ချက်ချင်းပြီးပစ်လိုက်မည့်စိတ်မျိုး အခုဖြစ်ပေါ်နေပါသည်။ တကယ်လည်း ပြီးတော့မည်။ မြ စက်ပတ်ထဲ ထိုးခွဲရန် အားယူကာ လေကို ဝဝရှူလိုက်ပါက ရေငွေ့အပြည့်နဲ့ ပြည့်ဝပြီးအေးမြနေသော လေက သတိုးအဆုတ်သို့ တိုးဝင်သည်။ ပိုအားအင်ပြည့်ဝလာသလိုဖြစ်ကာ မြ စက်ပတ်ဆီ ဆိမ့်နေအောင် လိုးထည့်သည်။
လီးကို ကြောက်သလိုလို၊ ရှက်သလိုလို လုပ်တတ်သည့် မြဆိုသည့် အကြင်သူအမျိုးသမီးသည် အခုတော့ လူမြင်နိုင်သည့် နေရာမှာ ယောကျ်ားအတွက်ဆို ဖင်ကုန်းအလိုးခံသည့် အမျိုးသမီးအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲရောက်ရှိသွားပါတော့သည်။
“ အား…ပြီးတော့မယ်…….အား..ဟား…ပြီး..ပြီ….ပြီးပြီ…မြကလေးရယ်…..ဟား….အား…..အား”
ထုံးစံအတိုင်း သတိုး၏ အချစ်သုတ်ရည်တွေသည် မြ စောက်ခေါင်းဆီ ပက်ဖြန်းသည်။ မြက ပင်စည်ကို လက်ထောက်ကာ ပန်းထည့်သမျှ လရည်တွေကို အသာတကြည့် အထည့်ခံရုံမျှသာ တတ်နိုင်တော့သည်။အော်မြည်းလိုက်သော အစ်ကို့အသံကိုလည်း ကြားလိုက်မိသလိုလို။ ထို့အတူ မိမိစောက်ခေါင်းထဲ၌လည်း ပူနွေးသွားပါသည်။
“ ဗွီ….…….ဗွီ………..ဗွီ……….ဗွီ”
သတိုးလီးမည်းကြီးကတော့ အစာဝသည်နှင့် မိမိဂူအောင်းနေသည့်နေရာမှ အပြင်သို့ ထွက်လာသည်။ မြ စပ်ပတ်သည်သာ အရည်ဗလပွနှင့် ပေကျံစိုစွတ်ကျန်ရစ်ခဲ့ရသည်။ သတိုးက ဒူးလောက်ထိကျွတ်ကျနေသာ သူ့ဘောင်းဘီကို ဆွဲတင်ဝတ်သည်။ မြက ကုန်းနေရာမှ မတ်မတ်ပြန်ရပ်လိုက်သည်။
စက်ဘီးစီး၍ မောနေသည်က တကြောင်း၊ လောလောလတ်လတ် ယောကျ်ားလိုးသွားသည်က တစ်ကြောင်း မြ ချက်ချင်းကြီး နုံးချိသွားသည်။
“ လာ…..ပြန်မယ်….မြကလေး”
မြလက်ကို ဆွဲကာ သတိုးက စက်ဘီးရပ်ထားသော နေရာဆီ ပြန်ကြသည်။ သုတ်စရာ တစ်သျှူးလည်း မပါလာတော့ လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း ပင်တီနှင့် ဘောင်းဘီကြား အစ်ကို့သုတ်ရည်တွေက ဆင်းကျလာသည်။
“ ကိုကို…..ကိုကို့ဟာတွေ မြ ပေါင်ကြားမှာကွက်နေပြီ”
“ မှန်းစမ်း”
မြ ဂွကြားသို့ သတိုး အကဲခတ်ကြည့်လိုက်သည်။ ဟုတ်သည်။ မီးခိုးရောင် အားကစားဘောင်းလီဂွကြားလေးမှာ အရည်တွေ စိုကွက်နေသည်။ မြင်လိုက်တာနှင့် ပေါင်ဂွကြားမှာ ခပ်စိုစို အကွက်ကြီးတစ်ခု။
“ ဒီလို ပတ်လိုက်”
ခုံတန်းပေါ် ကျန်ရစ်ခဲ့သည် မြဂျက်ကတ်ကို ခါးတွင် ပတ်ချီပေးလိုက်သည်။
“ ကိုကိုနော်….တကယ်ပဲနော်…..အရမ်းဆိုးတယ်”
“ ချစ်လို့ပါ မြကလေးရယ်….မွ…မွ”
အပြန်ခရီးကိုတော့ ဖြေးဖြေးသာသာလေးပဲ စက်ဘီးစီးကာ Resort သို့ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ ဘယ်သူထင်မလဲ။ မြစန်းရီဆိုသော လှလှပပ၊ ထက်ထက်မြက်မြက်အမျိုးသမီးက လူမြင်နိုင်သည့် တောကြီးမျက်မည်းတစ်နေရာမှာ ယောကျ်ားကို ဖင်ကုန်းကာ အလိုးခံခဲ့တယ် ဆိုတာကို။
.................................................................................
အခန်း (၅၅)
“ အင်း…..ဟုတ်ကဲ့……..ကျေးဇူးပဲနော်…ကိုဇော်မင်းရေ”
“ …………..”
“ ကျနော်က အခု မိန်းမနဲ့ ခရီးထွက်နေတာလေ”
တစ်ဖက်က ခပ်နောက်နောက်စကားကြောင့် သတိုးရယ်လိုက်မိသည်။
“ ဟား…..ဟား……ဟား….ဟုတ်ပါပြီဗျာ”
“ ………………..”
“ ကျနော် ရန်ကုန်လာဖြစ်ရင် ကိုဇော်မင်းတို့နဲ့ လာတွေ့အုံးမယ်ဗျာ”
“ …………..”
“ ဟုတ်ကဲ့….ဟုတ်ကဲ့……..ဒါဆို ကျနော် ဖုန်းချလိုက်ပြီနော်”
သတိုးက ရေကူးရုံအသစ်ဆောက်နေသည့် ကိစ္စနှင့်ပက်သက်ပြီး အနည်းငယ်အလုပ်ရှုပ်နေသည်။ ဟန်နီးမွန်းခရီးစဉ်ထိအောင် ထိုကိစ္စက တန်းလန်းကြီးပါလာသေးသည်။ အခုတော့လည်း ပြီးသင့်သလောက်ပြီးနေပြီ။ သတိုးတို့မြို့ကို ပြန်ရောက်လျှင် ဖြတ်စရာကိစ္စက နည်းနည်းပဲကျန်တော့မည်။ ပြီးလျှင် ရုံ ဖွင့်လို့ရတော့မည်။
“ ချလောက်”
သတိုး ရေချိုးခန်းတံခါးဖွင့်လိုက်သည်။ သတိုးက မြနှင့် ချစ်တင်းနှောပြီး နေ့လည်တရေးတမောအိပ်ပြီး ပြန်အားဖြည့်နေသော ဦးဇော်မင်းဆီက ဖုန်းလာလို့ နိုးသွားရခြင်းဖြစ်သည်။ ဒီနေ့က သတိုးတို့ ဟန်နီးမွန်း နောက်ဆုံးရက်လေးပင်။
မနက်ဖြန်ဆို သတိုးတို့ ပြန်ရတော့မည်။ အိမ်ပြန်ရောက်လျှင် အလုပ်ကိုယ်စီကိုယ်စီ ပြန်ဝင်ရတော့မည်။ အခုလိုမျိုး စက္ကန့်အချိန်အကြားမလပ်နိုင်အောင် ချစ်စခန်းဖွင့်နိုင်တော့မည် မဟုတ်ပါ။ ဒီနေ့က အတူတူရှိနေနိုင်မည့် နောက်ဆုံးရက်ကလေးပင်။
ရေချိုးခန်း တံခါးဆွဲဖွင့်လိုက်တော့ ရေချိုးခန်းထဲက Bathtub ထဲမှာ ရေစိမ်နေသော မြက လန့်သွားသည်။
“ ကိုကိုရယ်”
မြ ကိုယ်လုံးလေး တစ်ချက်တုန်သွားကာ ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်နေသော ရင်ဘတ်ကို အလိုလို ယှက်ကာ ရလိုရငြား ဖုံးဖိထားမိသည်။ မြ ဒီ resort ကို ရောက်ကတည်ရက တစ်ရက်ရက်တော့ ရေလေးစိမ်ရင်း အနားယူအုံးမည်ဟု ကြိုတွေး ခဲ့သားပင်။
သို့သော် ဒီရေစိမ်ပြီး အေးအေးဆေးဆေးနားသည့် အချိန်ကိုတောင်မရောက်။ လင်တော်မောင်နှင့် အချိန်ရှိသ၍ ချစ်တင်းနှောနေကြတော့ မအားလပ်နိုင်။ ဟိုနေ့ကဆို တောကြီးတောင်ကြီးထဲ အလိုးခံရသည်။ တော်သေးသည်။ နတ်ကိုင်တာတွေ၊ ဘာကိုင်တာတွေ မဖြစ်ခဲ့လို့။ နယ်စိမ်းမှာ အစ်ကိုမို့လိုသာ မကြောက်မရွံ အားပါးတရ လုပ်နိုင်သည်။
မြလည်း ထိုအချိန်ကတော့ အစ်ကို့ကြောင့်မွှန်နေပြီး သိပ်ပြီး သတိမထားခဲ့ပေမဲ့ အိမ်မှာရောက်ပြီး ပြန်တွေးကြည့်တော့ ကြောက်လည်း ကြောက်သည်။ ရင်လည်း တုန်သည်။ အစ်ကိုက သူ့စိတ်သန်လာလျှင် ဘယ်နေရာဆိုပြီးဆင်ဆင်ခြင်ခြင် တွေးတော့မနေ။ လုပ်ထည့်ပစ်လိုက်သည်။
ဒီနေတော့ နောက်ဆုံးနေ့ဆိုတော့ အချိန်လေးလည်း ရသခိုက် မြ အားပါးတရ ရေစိမ်ပစ်လိုက်သည်။ ရေချိုးဆပ်ပြာရည်ကို လောင်းထည့်လိုက်ကာ အမြုပ်လေးတွေ တစီစီထအောင်ထိ ဖျော်ပစ်လိုက်သည်။ အဝတ်တွေကို အပြင်မှာ ချွတ်ချခဲ့ကာ ထို bathtub ထဲ စိမ်ဖြေနဖြေစိမ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ မွှေးပျံ့သော ဆပ်ပြာရည်နံ့ကြား မြ စိတ်ချမ်းသာမိသည်။
ခပ်နွေးနွေးရေက မြ တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောအချင်တွေကို လျော့ချပေးပြီး သက်တောင့်သက်သာဖြစ်မှုကို ပေးစွမ်းသည်။ ဆံပင်ရေစိုမှာစိုးသဖြင့် ဘဲနှုတ်သီးဘီးကုပ်ဖြင့် သိမ်းကာ ခေါင်းပေါ်မှာ Cap လေးဆောင်းပြီး အုပ်ထားလိုက်သည်။ မြ၏ ကိုယ်ပိုင်အချိန်လေးက သိပ်မကြာလိုက်။ ရေချိုးခန်းတံခါးပွင့်သွားက ခင်ပွန်းသည်ဖြစ်သူ ဝင်လာသည်။
ရေတွေစိုပြီး ဝင်းလက်နေသည့် မြအလှတရားကို မြင်ပြန်တော့ သတိုးစိတ်တွေ ထကြွလာပြန်သည်။ ဆပ်ပြာမြုပ်တွေက မြ ရင်သားတွေကို မလုံ့တလုံ ဖုံးအုပ်ပေးထားသည်။ ဆပ်ပြာနှင့် ရေရောနေသည့် မျက်နှာပြင်ကြားထဲမှ မြ ပေါင်သားလေးတွေကို ထွင်းဖောက်မြင်နေရပြန်သည်။ သတိုးက မြစိမ်နေသည့် Bathtube အပြင်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး မြ ပါးပြင်တွေကို လှမ်းနမ်း၏။ ယှက်ထားသည့် လက်တွေကို ဖယ်ချကာ သိုဝှက်ထားသည့် မြ အလှတရားတွေကို ပေါ်လွင်စေသည်။
“ မွ…..မွ……..ပြွတ်စ်…….ပြွတ်စ်….မွ”
ရေချိုးဆပ်ပြာနံ့တွေနှင့် မြတစ်ကိုယ်လုံးမွှေးထုံနေသည်။ သတိုးက နမ်းရုံတင်မဟုတ်။ မြပါးပြင်တွေကို သူ့ပါးပြင်နှင့် ပွတ်ကာမြူကာ လုပ်ပြန်သေးသည်။
“ အား……ယားတယ်…..ယားတယ်……ခစ်……..ခစ်”
သတိုး၏ ပါးသိုင်းမွှေးငုတ်စိလေးတွေက မြ ပါးပြင်နုနုလေးတွေက်ု ကြမ်းရှရှ ပွတ်တိုက်၏။ မြရင်ထဲ၌ ကျလိကျလိဖြစ်သည့် ခံစားမျိုး ရလိုက်သည်။ သတိုးက သူ့လက်ကြီးက Bathtube ထဲက ရေအောက်တွင် နစ်မြုပ်နေသည့် မြ ရင်သားကျစ်ကျစ်လေးတွေကို လှမ်းဆုပ်နယ်သည်။
“ ကိုကို……အ…..အ…..အင့်……ဟင့်….အ……..အ”
မြ ရင်သားတွေက ဖွံ့ထွားလှသည့်အထဲ မပါပေမဲ့ လက်နှင့် ဆုပ်လို့ကိုင်လို့ကောင်းသည့် အနေတော်အရွယ်ကလေးပင်။ သတိုးက သူ့လက်ညှိုးလေးနှင့် မြရင်သားလေးတွေပေါ် ရေပေါ်အရုပ်ရေးနေသည်။ မြ ရင်ထဲ လှိုက်လာသည်။
ထိုမျှတည်းမဟုတ်။ သတိုးညာလက်ဖဝါးက ဆုပ်နယ်ရုံ၊ ရေပေါ် အရုပ်ရေးတင်မဟုတ်။ မြ နို့သီးခေါင်းတွေကို ဆွဲချေပစ်လိုက်သည်။
“ အ…..အိုး……အိုး…..ဟင့်…..အင့်…..အင့်….အင့်”
“ ဟင်း….ဟင်း….ဟင်း……ဟင်း….ဟင်း”
သတိုးဆီမှ အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းတစ်ခုတည်းသာ ကြားနိုင်သည်။ မြခေါင်းနှင့် လည်ပင်းလေးပဲ ရေပေါ်သို့ရောက်နေကာ ရေတွေကြား၊ ဆပ်ပြာမြုပ်တွေကြား မြုပ်နေသည့် မြရင်သားတွေက မပေါ်တပေါ်ဖြစ်နေပေမဲ့ မြခန္ဓာကိုယ် ဖွဲ့စည်းတည်ဆောက်ပုံကို သတိုးအလွတ်ရနေလေပြီ။ ဘယ်နေရာမှ မှဲ့ဘယ်လုံးရှိသည်က အစ သိနေလေပြီ။ မြ၏ နို့သီးခေါင်းတွေလည်း အခုဆို သတိုးလက်ချက်နှင့် အပြင်သို့ စူနေပါပြီ။ အပျိုဘဝကတည်းက မြနို့သီးခေါင်းလေးက အပြင်သို့စူထွက်နေတာမျိုးမဟုတ်။ နို့ထိပ်အဝိုင်းကွင်းလေးထဲ နို့သီးခေါင်းလေးက ပြားပြားကပ်ကပ်။
သို့သော် အခုတော့ ပြားကပ်နိုင်ခြင်းလည်း မရှိတော့။ နေ့ရှိသ၍ အစုပ်ခံလိုက်၊ ဆွဲဆုပ်လိုက်လိုက်၊ ချေမွခံလိုက်ဖြစ်နေသည့် မြရင်သားထိပ်က နို့သီးခေါင်းလေးတွေလည်း အခုကျတော့ အပြင်သို့ စူတူတူလေးဖြစ်နေလေပြီ။
အပြင်သို့စူလာလေလေ၊ အစ်ကို့လက်ချက်ဒဏ်ပိုခံရလေလေပင်။ ချစ်တင်းနှောသည့်အခါကျတိုင်း ထိုနို့သီးခေါင်းလေးတွေက သတိုး၏ လက်ကမြင်းခြင်းကို ခံရသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ အချေခံရတိုင်း နာပြီးကောင်းသည့် အရသာကို အမြဲခံစားရသည်။
ထို့ကြောင့် မလုပ်ပါနှင့်ဟု မြ တားမြစ်ခြင်းမရှိပါ။ တချို့ရက်ဆို အစ်ကို့လက်တွေက မြ ရင်သားတွေကို ဆုပ်ကိုင်ပြီးမှ ကလေးပေါက်စနလေးလို အိပ်တတ်သေးသည်။ တကယ့်ကို ကလေးဆိုးကြီးနှင့် အလားသဏ္ဌာန်တူပါသည်။
“ အ…….အင့်…..အင့်…..ဟင့်….ဟင့်….ဟင့်…….ဟင်း”
“ ဟင်း…….ဟင်း…….ဟင်း………ဟင်း…….ဟင်း”
သတိုးက နို့သီးခေါင်းလေးကို ကလိလို့ဝတော့ နောက်ဘူတာတစ်ခုဆီ ဦးတည်ပြန်၏။ ထိုနေရာက မြ၏ အသည်းပွတ်နေရာလေးစပ်ပတ်ကြားဆီသို့ဖြစ်၏။
.................................................................
အခန်း (၅၆)
သတိုးလက်တွေက တရွေ့ရွေ့နဲ့ မြစပ်ပတ်ဆီ ရောက်သွားသည်။ အကွဲကြောင်းလေးပေါ် လက်နှင့် တစ်ချက်ဆွဲပွတ်လိုက်သည်။ အရင်ကဆို မြ စပ်ပတ်ဆီ လာကလိရင် မြ မနေတတ်။ အစ်ကို့လက်တွေကို မလာပါနှင့်ဟု တားမြစ်တတ်သေးသည်။
အခုကျတော့လည်း တားမြစ်ခြင်းတွေအစား သာယာမှုတွေသာ အစားထိုးလိုက်နိုင်သည်။
“ အ……အင့်……အင့်….အင့်”
သတိုးက မြ စပ်ပတ်ကို စ၍ပွတ်သပ်သည်နှင့် မြကိုယ်ထဲ ဒိန်းတလိန်းနတ်ဝင်ပူးသလိုပြီး တုန်တုန်ရီရီဖြစ်ပေါ်လာသည်။ မြလက်တွေကလည်း Bathtube ၏ ဘောင်တွေပေါ်သို့တင်ကာ ခပ်တင်းတင်းလေး လှမ်းဆုပ်ကိုင်ထားမိသည်။ သတိုးလက်ချောင်းလေးတွေက မြ စပ်ပတ်ဖောင်းဖောင်းလေးကို သာသာယာယာပွတ်သည်။
ထိုမှတစ်ဆင့် အကွဲကြောင်းကြားနှိုက်ပြန်သည်။
“ ဟင့်…..အင့်…….အင့်….ဟင့်……အင့်”
သတိုးလက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်က မြ စပ်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် အပေါ်အောက် စုန်ချည်ဆန်ချည်၊ သွားလိုက်ပြန်လိုက်လုပ်နေသည်။
ထို့နောက် ပွတ်သပ်နေရာမှ လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်ကို အကွဲကြောင်းအရာကြားထဲသို့ နှိုက်သွင်းလိုက်သည်။
“ အီး…ဟီး…..ဟီး….ဟင့်….ဟင့်….ဟင့်”
မြ လက်တွေက bathtub ဘောင်တွေကို ထိန်းကိုင်ကာ ရေထဲရှိ ကိုယ်လုံးလေးက ခါးလေးကော့ပြီး မျက်စိစုံမှတ်ကာ အစ်ကို့၏ အပွတ်အသပ်တွေကို ခံစားနေမိသည်။ လက်ချောင်းတွေက မြ စပ်ပတ်ကို ခဏခဏအလည်လာတတ်ကြတော့ ရပ်ဆွေရပ်မျိုးလိုဖြစ်နေပါပြီ။
ဟိုအရင်ကလို ကျဉ်းမြောင်းကြပ်တည်းမှု မရှိတော့ပါ။ အနေတော်လေး၊ နှိုက်လို့ကောင်းရုံလေး ဖြစ်သွားပါပြီ။ အထူးသဖြင့် လက်ခလယ်နှင့် လက်ညှိုးက ပိုအလုပ်လုပ်ရသည်။
ထိုလက်ချောင်းလေးတွေက မြ စောက်ခေါင်းအတွင်းရှိ အတွင်းသားတွေကို လာပွတ်သပ်သည်။ ဝင်ချည်ထွက်ချည်ပြုသည်။ တဖန် အတွင်းသားဆီ ကလော်ထိုးသလိုမျိုး ပြုလုပ်ပြန်သည်။ စောက်ခေါင်းအပြင်ဖက် ကျန်ရစ်ခဲ့သော သတိုးလက်မကလည်း အပေါ်က အစေ့ဆီ သွားတို့သည်။ ဝလုံးသဏ္ဌာန် ပွတ်ချေ၏။
“ အား……ကျွတ်…ကျွတ်…….အီး….ဟား….ဟား….ဟား….အင့်…..ဟင့်”
မြ ခါးလေး ပိုပိုကော့လာသည်။ အသက်ရှူနှုန်းတွေ ပိုမြန်လာသည်။ သတိုး၏ လက်အဝင်အထွက်ကလည်း ကြမ်းတမ်းလာသည်။ အဝင်အထွက် ပိုပိုစိပ်လာ၏။
“ အား……..အီး…….ဟီး……ဟင့်…….ဟင့်”
စောက်စေ့လေးကျဉ်တက်သွားတာ သာယာပျော်ရွှင်းခြင်းတွေ တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောအချဉ်တွေဆီ စိမ့်ဝင်၏။ ကျဉ်သည်။
ထို့နောက် သာယာသည်။ လှိုက်မောသည်။ ပျော်ရွှင်ရသည်။ နောက်ဆုံးကျ လှိုက်မောပြီး ကျန်ခဲ့သည်။
“ ဟင်း……..ဟင်း……..ဟင်း………ဟင်း……..ဟင်း”
“ ကောင်းလား…မြကလေး”
“ အင်း….ကောင်းတယ်”
“ ဒါဆို ကိုယ့်ကို လီးစုပ်ပေး”
မြ၏အခြေအနေကို သတိုးစောင့်ကြည့်ပြီးတော့ သူမအမောပြေကြောင်း သိသည်နှင့် သူ၏ ဆန္ဒကို ဖွင့်ဟသည်။ မြလည်း လိုက်ပါဆောင်ရွက်ပေးရန် အသင့်ရှိ၏။
ထိုရက်သတ္တပတ်တိုလေးအတွင်းမှာ သတိုးနှင့် မြက လင်မယားစစ်စစ်သို့ လုံးဝပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။ အရင်ကထက် ပိုပွင့်လင်းလာသည်။ အရင်ကထက် ပိုရင်နှီးလာသည်။ အေးအတူပူအမျှ ဖြတ်သန်းရမည့် ဘဝခရီးလမ်းတစ်လျှောက်မှာ တစ်ယောက်အကြောင်းကို တစ်ယောက်က နားလည်မှသာ အဆင်ပြေနိုင်မည် မဟုတ်လား။ အပေးအယူ ပိုမျှလာသလို မရှက်မကြောက် တစ်တစ်ခွခွတွေပြောတတ်လာသည်။ အခုလည်း ဒူးထောက်ထိုင်နေရာမှ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကာ ဘောင်းဘီချွတ်ချလိုက်သည်။
“ ကိုကို့ဟာကြီးက မတ်နေတာပဲ…..ခစ်….ခစ်”
လီးကြောက်တတ်သူမြက အခုတော့ လီးနဲ့ ယဉ်ပါးလာလေပြီ။ ထိုမည်းနက်ပြောင်တင်းပြီး အကြောတွေကောက်ကာ ထောင်ထနေသည့် ထိုအသားချောင်းကြီးကို မြ မကြောက်တော့ပါ။
ထိုကောင်လေးကို ကစားပါက အစ်ကို က ရင်ခေါင်းသံကြီးနှင့်ငြီးတတ်သည်။ မြကစားတတ်လျှင် ကစားသလောက် အစ်ကို ပိုပိုငြီးလာတတ်သည်။ မိမိကို ဖွတ်ဖွတ်ကြေအောက် လုပ်တတ်သည့် အစ်ကို့ကို မိမိက ပြန်လည် ကလဲ့စားချေခြင်းပင်။ အခုလည်း အစ်ကို့လီးမည်းကြီးကို ဆပ်ပြာရည်တွေ ရွှဲနေသည့် လက်နှင့် ကိုင်လိုက်သည်။
“ ခစ်…..ခစ်”
“ ဗျစ်”
ဆပ်ပြာတွေကြောင့် မြ လက်ထဲကနေ လီးက ချော်ထွက်သွားသည်။ ဒီလို မဟုတ်ကဟုတ်က၊ သေးသေးမွှားမွှားလေးတွေဆို မြ သိပ်ပျော်တတ်သည်။ ပြန်ကိုင်သည်။ မမိ။
“ ခစ်….ခစ်”
ချော်ထွက်သွားပြန်သည်။ လီးကြီးက မြ လက်နှင့် ကိုင်မလို လုပ်လိုက်၊ ချော်ထွက်လိုက် ဖြစ်နေတော့ ပို၍ ဒေါသထွက်လာသလိုဖြစ်ကာ တဒိတ်ဒိတ်နှင့် မာန်ဖီးလာလေသည်။ သတိုးကလည်း သူ့လီးနှင့် ဆော့နေသည့် ဇနီးအား အပေါ်ကနေငုံ့ကြည့်ရင်း အသည်းယားနေမိသည်။
မဖြစ်ချေ။ ဒီအတိုင်းလွှတ်ထားလို့မဖြစ်။ တစ်ခုခု လုပ်မှရမည်။ ကျန်နေသေးသည့် အပေါ်အင်္ကျီကိုပါ ချွတ်ချလိုက်သည်။ သတိုးကိုယ်၌ ဘာအဝတ်မှမရှိတော့ပြီ။ လီးကတော့ မြ ဆော့ကစားမှုကြောင့် (၉၀)ဒီဂရီနီးပါး အပေါ်သို့ထောင်မတ်နေလေသည်။
“ ကိုယ်ဝင်လာပြီနော်”
...................................................................................
အခန်း (၅၇)
သတိုးက မြရှိရာ bathtub ထဲသို့ သူပါ ဝင်လိုက်လာသည်။ Bathtub ထဲက ရေတွေသည်လည်း သတိုးကိုယ်လုံးကြီး ဝင်ရောက်လာတော့ “Archimedes’ Principle” အရ ရေတွေက Tub ထဲနေ အပြင်သို့ အများကြီး လျှံထွက်လာသည်။
သတိုးက မြ မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေအထားနှင့် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ သတိုး၏ ထောင်မတ်နေသော လီး၏ ဒစ်ထိပ်ဖူးကြီးကနေ ရေပေါ် မပေါ့တပေါ့ဖြစ်နေသည်။ သတိုးက မြကိုယ်လုံးလေးကို သူ့ဆီ ဆွဲခေါ်လာသည်။
“ လာ……ကိုယ့်ပေါ်ဆီ တက်ထိုင်လိုက်”
“ ဖြစ်ပါ့မလား….ကိုကိုရယ်”
“ ရတယ် မြကလေး…ကိုကို့ပေါ် တက်ခွလိုက်”
မြလည်း အစ်ကိုခိုင်းတော့ တသွေမသေး လိုက်လုပ်ရှာပါသည်။ အစ်ကို့ကိုယ်ပေါ်ကနေ တက်ခွလိုက်သည်။
“ ကိုကို့လီးကို လက်လေးနဲ့ ထိန်းထား….ဟုတ်ပြီ….ဟုတ်ပြီ…..အဲလိုလေး”
မြက ရေထဲမှာ ထောင်မတ်နေသည့် တစ်ခုတည်းသောအရာ လီးမည်းကြီးကို လက်နှင့်မှန်းပြီး ထိန်းကိုင်ကာ မိမိစပ်ပတ်ဝနှင့် တေ့လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဖြေးညင်စွာ ဖြေးညင်းစွာဖြင့်။ စပ်ပတ်ထဲဆီသို့ ထိုအသားချောင်းကြီးကို တစ်ရစ်ချင်းသွင်းရသည်။
“ ရှီး…..အား…ဟား…ကျစ်…….ကောင်းလိုက်တာ…မိန်းမရာ”
“ အင့်….ဟင့်…….ဟင့်….ဟင့်”
မြနှင့် သတိုး ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းတွေက ရေပေါ်မှာရှိနေသော်လည်း ကိုယ်အောက်ပိုင်းတွေက ရေအောက်ထဲမှာ ပူးကပ်စွာ ချစ်တင်းနှီးနှောနေကြသည်။ ဆပ်ပြာတွေကြောင့် အဝင်အထွက်က ချောမွေ့လွယ်ကူနေသည်။
“ အ….ဟ……ပင့်….ဟင့်…..ဟင့်…….ဟင့်….အ….အင့်….ဟင့်”
“ ကောင်းလား…မိန်းမ”
“ ကောင်းတယ်…ကိုကို”
“ ကောင်းလား”
“ ကောင်းတယ်”
“ ကိုယ့်ကိုရော…ချစ်လား”
“ ချစ်တယ်….အရမ်းချစ်တယ်”
သတိုးကိုယ်ပေါ် မြ တက်စီးထားသလိုဖြစ်တော့ နှစ်ယောက်သားက မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေအထားဖြင့်။ တစ်ယောက်၏ မျက်နှာကို နောက်တစ်ယောက်က ထင်ထင်ရှားရှားမြင်နေရသည်။ သတိုးက မြကိုယ်လုံးလေး ယိုင်စောင်းမသွားအောင် မြ ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးကို ထိန်းကိုင်ကာ သူ့လီးကြီးထဲ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေသည်။
“ ဗွမ်း…….ဗွမ်း…….ဗွမ်း…..ဗွမ်း…..ဗွမ်း”
ရေထဲမှာ လှုပ်ရှားမှုတွေက ပိုမြန်လာသည်။ ပိုကြမ်းလာသည်။ ထို့ကြောင့် Tub ထဲက ရေနှင့် တပ်ပြာတွေက အပြင်ဖက်သို့ စင်ကာ ရေချိုးခန်းတစ်ခုလုံး ဆပ်ပြာရည်တွေဖြင့် ဗြောင်းဆန်ရှုပ်ပွနေလေသည်။ သတိုးက မိမိမျက်နှာပေါ် မထိခလုတ် ထိခလုတ် ခါယမ်းနေသော မြရွှေရင်အစုံကို လှမ်းဟပ်သည်။ ဆပ်ပြာရည်တွေပေနေတော့ စိတ်ရှိတဲ့အတိုင်း မမိ။
သို့သော် ထပ်မံစုပ်ခဲပြန်သည်။ ရေတွေကြောင့် မြအသားလေးတွေက အေးမြနေသည်။ အေးမြနေသည့် မြရင်သားတွေကို မိမိပါးစပ်နှင့် လှမ်းကိုက်သည်။ ငုံခဲ့သည်။ အပေါ်ကလည်း သူလုပ်စရာရှိတာလုပ်နေပေမဲ့ အောက်မှာ လီးနှင့် စပ်ပတ်အဝင်အထွက်ကလည်း ဆက်လုပ်နေသည်။
မြစပ်ပတ်နှင့် အစ်ကိုလီးကို ဝင်ဝင်ဆောင့်တိုင်း ရေတွေက ဗွားကနဲ့ စင်ထွက်၏။ ဒီဟန်နီးမွန်းကာလမှာတင် မြ အတွေ့အကြုံတော်တော်စုံသွားပါပြီ။ လီးကိုလည်း ပုလွေပေးတတ်ပြီ။ ဂွင်းလည်းထုပေးတတ်ပြီ။ ဥတွေကိုလည်း တွန့်သွားအောင် ဘယ်လိုကစားရမလဲ ဆိုတာကိုလည်း ကောင်းကောင်းသိပြီ။
ကားထဲ၌လည်း အလိုးခံရပြီ။ တောကြီးမျက်မည်းထဲလည်း မရှောင်။ အခုလည်း ကြည့်လေ။ Bathtub ထဲမှာလည်း ထပ်ပြီး အလိုးခံနေရပြန်သည်။ အစ်ကိုက မည့်သည့်နေရာကိုမဆို ချစ်စခန်းဆင်နွှဲရာနေရာကြီးအဖြစ် ပြောင်းလဲတတ်သူကြီးပါ။
“ ဗွား……ဗွမ်း…….ဗွမ်း”
“ အ…..ဟင့်…အင့်…….ဟင့်……..အင့်…ကိုကို….ကိုကို”
“ ကိုကိုပြီးတော့မယ်..မြကလေး…ဟား….ဟား….ဟား”
သတိုးမျက်နှာက မြ ရွှေရင်အစုံကြားအပ်နှင်းထားသည်။ မြကျောပြင်လေးကို သူ့ကိုယ်လုံးနှင့် ဆွဲကပ်နေအောင် တင်းကျပ်စွာပွေ့ဖွက်ထားသည်။ မြလည်း အပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်ရတာ အရသာတွေ့လာသဖြင့် ပိုမြန်လာသည်။
လေဟာနယ်ထဲမှာထက် ရေထဲမှဆိုတော့ မြ ပိုပြီးအားစိုက်ထုတ်ရပေမဲ့ ပျော်ပါသည်။ အပေါ်ကနေ ဆောင့်ချက်လိုပ်တိုင်း သတိုးဒုတ်ကြီးက အြစပ်ပတ်သားနုနုလေးတွေက အကြမ်းပတမ်းလိုးခွဲဝင်ရောက်သည်။ ဝင်ရုံလေးတင်မဟုတ်။ သတိုးဆီးခုံနှင့် မြ စပ်ပတ်အပြင်သားလေးတွေ ထိရိုက်သည်အထိ ပြားကပ်မတတ် ဖိဆောင့်သည်။ မြလည်း အစ်ကို့လည်ပင်းကို ဆွဲဖက်ထားရသည်။
ထိုကဲ့သို့ ကြမ်းပုံရမ်းပုံမျိုးနှင့် တစ်ခုခုကိုသာ ဖမ်းမဆုပ်ထားပါက အစကတည်းက ချော်ထွက်နေလောက်ပြီ။
“ ဗွမ်း……..ဗွမ်း………ဗွမ်း……ဗွမ်း…….ဗွမ်း”
“ ဟား…..ရှီး…..အူး….အား…..ဟား….ဟား….ပြီးပြီ…ကိုကိုပြီးပြီး….အရမ်းကောင်းတယ်……အရမ်းကောင်းတယ်…မိန်းမရယ်…….ဟား……ဟား”
“ အင့်….ဟီး…….အင့်…..ဟင့်……..ဟင့်”
ပြီးဆုံးသွားသည့် သာယာမှုကို သတိုးအမိအရဖမ်းဆုပ်သည်။ ရလာဒ်အဖြစ် မြ စောက်ခေါင်းဆီ မိမိအသွေးအသားတွေကို ထုတ်ပက်ဖြန်းသည်။ မြလည်း မိန်းမောစွာ လက်သင့်ခံသည်။ သတိုးက မြကိုယ်လုံးလေးကို တင်းကြပ်စွာ ပွေ့ဖက်ထားသည်။ မြရင်သားတွေပေါ် ခေါင်းလေးတင်ကာ ချစ်ခြင်း၏ အရသာကို ယစ်မူးစွာ ခံစားသည်။
မြလည်း မိခင်က သားငယ်ကို ရင်၌ဝယ်ပြီးပွေ့ထားသကဲ့သို့ အစ်ကို့မျက်နှာကို မိမိရင်သားတွေပေါ် မှေးတင်စေသည်။
ဒါဟာ အချစ်လား။ ဒါဟာ ရမ္မက်လား။ အချစ်ရဲ့နောက်မှာ ရမ္မက်လိုက်လာသလား။ ဒါမှမဟုတ်….ရမ္မက်နောက်မှ အချစ်လိုက်လာသလား။ မြ အချစ်အကြောင်းကောင်းကောင်းမသိပါ။ မြ သိတာ တစ်ခုတည်းရှိသည်။ အခုလက်ရှိခင်ပွန်းသည် သည်သာ အချစ်ဖြစ်၏။
.............................................................
အခန်း (၅၈)
(၁) လ ခန့်ကြာသော်
“ Morning မမ”
“ Morning ညီမလေ”
“ မမ ဒီနေ့လည်း လှနေတယ်နော်”
“ ဟုတ်လား…….ကျေးဇူးနော်”
ဆိုင်ဖွင့်ရန် ပြင်ဆင်နေသည့် ညီမလေးတွေကို နှုတ်ဆတ်ပြီး မြ နားနေခန်းလေးထဲ ဝင်လာသည်။ ဒီနေ့ အလုပ်သာ လာရပေမဲ့ မြ စိတ်တွေ မကြည်လင်နေပါ။ မနက်အိပ်ယာထကတည်းက မြ ခေါင်းထဲ မူးနောက်နောက်ဖြစ်နေသည်။
အခုတလော မြ စိတ်ထဲ လန်းလန်းဆန်းဆန်း သိပ်မရှိလှ။ အားမရှိသလိုလို၊ ခေါင်းထဲ ရိပ်တိုးရိုပ်တိတ် ဖြစ်နေသလိုလို ဘာတွေဖြစ်နေမှန်းကိုမသိ။
မြရော၊ အစ်ကိုပါ ဟန်နီးမွန်းက ပြန်ပြီးကတည်း အလုပ်ကိုယ်စီရှုပ်နေကြသည်။ အစ်ကိုဆို သူ၏ ရေကူးရုံဖွင့်ရန် အကြီးအကျယ်လုံးပမ်းနေရသဖြင့် လင်မယားနှစ်ယောက်မျက်နှာချငိးဆိုင်အချိန်တောင် အခုဆို အတော်နည်းပါးသွားသည်။
Resort မှာတုန်းကသာ နေ့နေ့ညည တစ်ဦးမျက်နှာ တစ်ဦးကြည့်ပြီး ချစ်စကားဆိုနိုင်သော်လည်း အခု လက်တွေ့ဘဝထဲမှာတော့ ညရောက်လို့ လင်မယားနှစ်ယောက်စကားပြောဖြစ်ရင်အောင် မနည်းကံကောင်းလှပြီဟု ဆိုရပေမည်။
ချစ်တင်းနှောတာကလည်း ညတိုင်းမလုပ်ဖြစ်တော့။ မြ အရင် ပင်ပန်းပြီး အိပ်ပျော်သွားရသည်နှင့် အစ်ကို အလုပ်ကပြန်ပြီး တချိုးတည်း အိပ်ပျော်သွားရသည်နှင့် အရင်ကလိုမျိုး ခပ်စိပ်စိပ်မနေဖြစ်ကြတော့။ တစ်ပတ်မှာ နှစ်ရက်၊ သုံးရက်လောက်သာ နေဖြစ်ကြတော့သည်။
သို့သော်လည်း ချစ်ကြပြီဟေ့ဆို အစ်ကို၏ သန်စွမ်းမှုကြီး၊ အချစ်ကြမ်းမှုကြီးကတော့ အရင်ကလိုရှိနေပါသေးသည်။ ညကလည်း အစ်ကိုနဲ့မြ အားသည့် အချိန်လေးမှာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး နှစ်ချီလောက်ဆွဲခဲ့သေးသည်။ အလုပ်ထဲရောက်တော့ မြ ခေါင်းမူးနေသဖြင့် အခန်းထဲမှ ခဏလှဲနေသေးသည်။
တော်ပါပြီလေ။ အလုပ်ထဲ ဝင်ရန်အပြု…
“ အင်း……အော့……..အော့”
ရင်ထဲကနေ တရိပ်ရိပ်လှိုက်ပြီး ပျို့တက်လာသည်။ ဘေစင်ကိုသွားပြီး အန်ချလိုက်သော်လည်း ဘာမှ မထွက်လာ။ လေချည်းသာ ပျို့နေသည်။ ငါအခုတလော ဘာတွေဖြစ်နေပါလိမ့်။
နေပါအုံး။ ဒီလ ငါရာသီလာပြီပြီလား။ Jan တောင်လကုန်ရက်ပိုင်းသို့ရောက်နေပြီ။ ပုံမှန်ဆို လစပိုင်းဆို ဓမ္မတာလာနေကြပါ။ အခုက ဘာလို့မလာတော့လဲ။
နေပါအုံး…
နေပါအုံး…
ဟင်။
ခေါင်းထဲ ဖြတ်ခနဲ့အတွေးတစ်ခုဝင်လာ၏။ မဟုတ်မှလွဲရော……ကိုယ်ဝန်ရှိနေတာလား။ ဘေစင်မှာ လက်ထောက်ပြီး မြ အတွေးပေါင်းစုံနှင့် ရှုပ်ယှက်ခက်နေသည်။ ဘေစင်ပေါ်က ကြည့်မှန်ပေါ် ပေါ်နေသည့် မိမိမျက်နှာကို တစ်ချက်ဆန်းစစ်မိသည်။ အရင်ကလို မျက်နှာလှလှဆိုပေမဲ့ မျက်တွင်းတွေ အနည်းငယ်ချောင်ကျနေပါလား။
အစကတော့ အလုပ်ပင်ပန်းလို့နေမှာပါလေဟု တွေးထားပေမဲ့ အခုက ခန္ဓာကိုယ်ထဲ တစ်ခုခုများ ဖြစ်နေတာလား။ ကလေးသာ ရှိခဲ့ရင်ရော…..
အိုး……
အတွေးနဲ့တင် မြ စိတ်ထဲ ကြည်နူးမိသည်။ မြ ဆိုင်နားက ဆေးဆိုင်တစ်ခုတွင် ဆီးစစ်တံတချောင်းဝယ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် အိမ်သာထဲမှာ ဆီးစွန့်လိုက်ကာ ဆီးခွက်ထဲ ဆီးစစ်တံကို နှစ်ကြည့်လိုက်သည်။
“ ဒုတ်ဒုတ်…….ဒုတ်ဒုတ်……ဒုတ်ဒုတ်……ဒုတ်ဒုတ်”
ကိုယ့်ရင်ခုန်သံကို ကိုယ်ပြန်ကြားသည်အထိ စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။ ပေါ်လာပြီ… တစ်ကြောင်းလား။ နှစ်ကြောင်းလား။ ဒုတိယအကြောင်းက မှိန်မှိန်လေးအရင် ပေါ်လာသည်။ ပြီးနောင် တဖြေးဖြေး…တဖြေးဖြေး။ နောက်ဆုံး ဆီးစစ်တံတွင် အကြောင်းနှစ်ကြောင်းက ထင်ရှားစွာ။
ဘုရားရေ။
ငါ့မှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပါရောလား။ ပထမဆုံး အတွေးထဲပေါ်လာသည်က ခင်ပွန်းသည်ဖြစ်သူကို။ အစ်ကို့ကို ဒီအကြောင်း အရင်ပြောပြရမည်။ အခုပြောရမှာလား။ အိမ်ပြန်ရောက်မှ ပြောရမှာလား။ ပြောလိုက်ရင်ရော အစ်ကိုဖက်က ဘယ်လိုနေမလဲမသိ။ မြအတွက် သားဦးဆိုပေမဲ့ အစ်ကို့အတွက်က ဒုတိယကလေးလေ။
မြအမေ ဒေါ်တင်မူကရော။ ဘယ်လိုလာမှာလဲ။ မေမေက အဆင်ပြေမှာပါ။ သူပဲ ကလေးမြန်မြန်ယူကြလို့ တိုက်တွန်းနေပြီးတော့။
အစ်ကို့သား၊ မြတူဖြစ်သူ သီဟအောင်ကရော… သူနဲ့ ဆယ်နှစ်ကျော်တောင် ကွာမဲ့ကလေးပေါက်စနလေးကို ကောင်းကောင်းလက်ခံမှာလား။
အိုကွယ်။
ဘယ်သူမှ လက်မခံရင်လည်း မေမေ့ကလေးမှာ မေမေရှိသေးတာပဲ။
“ မေမေ”
အင်း။
ဟုတ်တယ်။
မေမေတဲ့။
ရင်ထဲ စိမ့်စမ်းရေဖြတ်စီးဆင်းသွားသလို အေးမြသွားရသည်။ မြ မိမိဗိုက်လေးကို လက်နှင့်ပွတ်ကြည့်ကြည့်သည်။ ပြားကပ်နေသော ဗိုက်ကလေးထဲမှာ ကလေးရှိနေသတဲ့လား။ မြ ညရောက်မှ အစ်ကို့ကို အကြောင်းစုံဖွင့်ပြောပြတော့မည်။ မနက်ဖန်ကျရင်တော့ ဆေးရုံကို လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး သွားရမည်။
ကလေးလေး။ မေမေ့ရဲ့ ရင်နှစ်သည်းမြွှာကလေးလေး။ သိပ်ချစ်တာပဲကွယ်။
............................................................................
အခန်း (၅၉)
“ ဟင်…..တကယ်လား…..ဝမ်းသာလိုက်တာ မိန်းမရာ”
မြပေးသည့် ဆီးစစ်တံကိုကြည့်ပြီး သတိုး ဝမ်းသာသွားသည်။ သတိုး ဒီနေ့အလုပ်ကပြန်ရောက်ကတည်း မြပုံစံက တမျိုးလေးဖြစ်နေသည်ဟု ခံစားရသည်။ ညရောက်တော့ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး အေးအေးလူလူရှိနေသည့်အခါမှ မြက ရုတ်တရက်ကြီး ဆီးစစ်တံကို ထိုးပြသည်။ အစကတော့ မြကမ်းပေးသည့် အချောင်းကို ဘုမသိဘမသိနှင့်ကိုင်ကာ ကြောင်နေသေးသည်။
ပြီးမှ ဆီးစစ်တံမှန်းသိလိုက်ရသည်။ ဘယ်နှစ်ကြောင်းပေါ်နေတာလဲဟု သိချင်စိတ်ဖြင့် ကြည့်လိုက်တော့…နှစ်ကြောင်း။ အကြောင်းလေး နှစ်ကြောင်းက ထင်ထင်ရှားရှားပေါ်နေ၏။
ဒါဆို ဒါဆို မြမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီပေါ့။
ဟား….ဟား…ဟား။ ငါကွ။ ဝမ်းသာဂုဏ်ယူသည့်စိတ်ဖြင့် သတိုးစိတ်တွေ တက်ကြွနေသည်။ သတိုးက မြဗိုက်ချပ်ချပ်လေးကို ကိုင်ရင်း
“ ဒါဆို မြဗိုက်ထဲမှာ ကိုကိုတို့ကလေးလေး ရှိနေပြီပေါ့”
“ အင်းပေါ့”
“ ကိုယ်ဝမ်းသာလိုက်တာကွာ…..အမေရော….အမေကိုရော ပြောပြပြီးပြီလား”
“ ဟင့်အင်း….မပြောရသေးဘူး”
“ ဘာလို့လဲ မြကလေးရဲ့…အမေလည်း သိချင်နေမှာပေါ့”
“ ရှက်လို့”
“ ဘာရယ်”
“ ရှက်တယ်လို့”
“ မြကလေးကလည်းကွာ…..အိမ်ထောင်တစ်ခုရှိလာရင်ကလေးရတာ ဆန်းသလားကွာ….မရှက်ပါနဲ့”
“ ဒါကိုကို သောင်းကျန်းလို့လေ…မြတို့ အိမ်ထောင်ကျတာ အခုမှ (၃)လဝန်းကျင်ပဲရှိသေးတာ…အခုကြည့်…ကိုယ်ဝန်ရနေပြီ”
“ ကိုယ်သောင်းကျန်းလို့ မဟုတ်ပါဘူး…ကိုယ်စွမ်းလို့ပါ….ဟတ်….ဟတ်”
သတိုးအတွက် အခုမြကိုယ်ဝန်ဟာ သူ့အတွက် ဒုတိယကလေးဆိုပေမဲ့ သားဦးရသလို ပျော်မိသည်။ သားဖြစ်သူ သီဟကို ကေသရီနဲ့ရတုန်းက သူ့အသက်(၂၀)ဝန်းကျင်လောက်ပဲရှိသေးသည်။ အဲတုန်းကလည်း ပျော်တာပင်။ အခု ခယ်မဖြစ်သူနှင့် အိမ်ထောင်ပြုပြန်တော့လည်း ကိုယ်ဝန်ထပ်ရတော့လည်း ထပ်ပြီး ဂုဏ်ယူမိသည်။
အသက်ကြီးလာသော်လည်း ဂိုးသွင်းကောင်းသေးပါလားဆိုပြီး ယောကျ်ားမာန်လေးကြွမိသည်။
“ ဪ….ဒါနဲ့ မြအခုမွေးလာမဲ့ ကလေးကို ဂရုစိုက်သလို သီဟကိုလည်း မောင်မမေ့နဲ့အုံးနော်။ သားက လူပျိုပေါက်လေးဖြစ်လာပြီဆိုတော့ ငယ်ငယ်ကလို မြနဲ့တောင် လက်ပွန်းတတီးသိပ်မရှိတော့သလိုပဲ။ မြကို ဂရုစိုက်သလို သားကိုလည်း ဂရုစိုက်ပေးနော် ကိုကို”
“ အေးပါကွယ်….ကိုယ် ဂရုစိုက်လိုက်ပါမယ် မိန်းမရယ်”
သားဖြစ်သူနဲ့ သတိုးက သားအဖဆိုပေမဲ့ အသက်ချင်းကလည်း သိပ်မကွာတော့ ညီအစ်ကိုလိုဖြစ်နေသည်။ သီဟကတော့ သူလိုချင်တာ၊ ဖြစ်ချင်တာလေးတွေကို အဖေဖြစ်သူကို ပြောပြတတ်သည်။ အခု သူနောက်အိမ်ထောင်ထပ်ပြုတာကိုလည်း နားလည်ပေးသည်။ ဂျစ်တိုက်ပြီး မယူရဘူး၊ မပြုရဘူးဆိုပြီး တားမြစ်ပါကလည်း သတိုး ဘာမှ မတတ်နိုင်။
အခုကျတော့ သားဖြစ်သူက လူကြီးဆန်ဆန် သတိုးနောက်အိမ်ထောင်ပြုသည်ကို အသာတကြည်လိုက်လျောသည်။ မြအပေါ်လည်း အပြောအဆိုမပျက်။ ကောင်းကောင်းမွန်မွန်၊ လိမ်လိမ်မာမာ ဆက်ဆံသည်။
ဆယ်ကျော်သက်ဆိုတော့ မိသားစုဝင်တွေထက် သူငယ်ချင်းတွေကို ပိုမင်တတ်သည့် သဘောမှာရှိတော့လည်း သတိုးက ချုပ်ချယ်ထားတာမျိုးမရှိဘဲ အလိုက်သင့်လေး အကဲခတ်နေရတာပင်။ အခုထိတော့ သတိုးတို့အိမ်လေးက သုခတွေနှင့်ပြည်နေသည့် အသိုက်အမြုံလေးဖြစ်နေပါသည်။
“ ကိုယ်တို့ မနက်ဖြန် ဆေးရုံသွားကြတာပေါ့။ ကလေးက ဘာလဲ ဖြစ်မလဲလို့ ထင်လဲ။ သားသားလေးလား။ မီးမီးလေးလား။ ကိုယ်တော့ မီးမီးလေးလိုချင်တယ်။ အိုကွာ….သားသားလေးဖြစ်လည်း ရတာပဲ။ ဘာပဲရရကွာ”
“ ခစ်…..ခစ်……ကိုကိုကလည်း အခုမှ ကလေးက (၁)လလောက်ပဲရှိအုံးမလားပဲ။ ယောကျ်ား၊ မိန်းမဘယ်သိအုံးမှာလဲ”
“ ဟုတ်တယ်နော်….မိနးမပြောတာလည်း မှန်သား။ ဖေဖေတော့ အရမ်းတွေ့ချင်နေပြီ ကလေးလေးရေ။ မြန်မြန်လေး ထွက်လာတော့နော်”
သတိုးက မြ ဗိုက်နားကပ်ကာ အရူးတစ်ယောက်လို စကားတွေ တစ်ယောက်တည်းရေရွတ်နေသည်။ မြလည်း အစ်ကို့ဆီက ဒီလိုတုန့်ပြန်မှုမျိုးရတာကြောင့် အတိုင်းမသိပျော်ရွှင်နေရသည်။
“ ကိုကိုနော်…မြဗိုက်ထဲ ကလေးလေး ရှိနေပြီဆိုတော့ မြအပေါ် မသောင်းကြမ်းရတော့ဘူးနော်။ မတော်လို့များ ကလေး ထိသွားရင် ဒုက္ခ”
သတိုးက မြကိုစချင်လာသဖြင့် နမ်းမလို ဟန်ပြင်သည်။
“ ကိုကိုနော်….ပြောနေတာကို…..တကဲ့တည်း….ဒီနေ့ကစပြီး မြကို ဟိုဒင်းဟိုဟွာ မလုပ်ရတော့ဘူး…ဒါပဲ”
“ မြကလည်း မဆိုင်ပါဘူးကွာ……လင်မယားအတူတူနေလို့ ရပါတယ်”
“ ဟင့်အင်း….မရဘူးဆို မရဘူးပဲ။ မတော်လို့များ လုပ်နေရင်း အထဲကကလေးလေး တစ်ခုခုဖြစ်သွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ”
“ ဒါဆို ဒီနေ့က စပြီး ကိုကို ညစာငတ်ပြီပေါ့”
“ အင်းပေါ့”
“ အေးပါကွာ….ကလေးလေးရေ…မင်းကြောင့် ငါတော့ ဒီနေ့ကစပြီး ဥပုဒ်စောင့်ရပြီကွ”
“ ကိုကို….ကလေးကို ပေါက်တတ်ကရတွေ လျှောက်ပြောနေတယ်”
“ မကြားပါဘူးကွာ….ဟုတ်တယ်နော်…ကလေးလေး…ဟတ်ဟတ်”
ပြောပြောဆိုဆို မြကို သတိုးသိမ်းကြုံဖက်ထားလိုက်သည်။ တကယ့်ကို ချစ်ခြင်းမေတ္တာသက်သက်ဖြင့်သာ။ ရမ္မက်မပါ။ မြနဖူးလေးကိုပါ ခပ်ဖွဖွလေး နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။
“ ကျေးဇူးပါ မြကလေးရယ်။ ချစ်တယ်နော်”
“ မြလည်း ကို့ကို ချစ်တယ်”
မြလည်း လင်ယောကျ်ားရင်ခွင်ထဲမှေးစက်ရင်း အချစ်တွေကိုဖော်ပြမိသည်။ အိမ်ထောင်ပြုသည်ဆိုတာ ကံစမ်းမဲပေါက်တာနဲ့တူသည်ဟုပြောပါက မြ အခုရသည့် မဲက ဗလာမဲ မဟုတ်တာကတော့သေချာသည်။ ကံကောင်းခြင်းလား။ ကံဆိုးခြင်းလားဆိုတာကိုတော့ နောင်အခွင့်အခါကြုံမှ သေသေချာချာပြောနိုင်ပါမည်။
.........................................................................
အခန်း (၆၀)
(၅) လခန့်ကြာသော်
“ ချဗျာ…..ကိုသတိုး…….ချ….ချ”
“ Cheer လုပ်ကြရအောင်……Cheer”
“ Cheer…..Cheer”
သတိုး ဒီနေ့ ရန်ကုန် ရောက်နေသည်။ ရန်ကုန်ရောက်နေရသည့် အကြောင်းရင်းကလည်း သူ၏ ကိုယ်ပိုင်ရေကူးကန်ကြီး ဖွင့်ကတည်းက ကူညီပေးကြသည့် အသိမိတ်ဆွေအချို့ကို ဧည့်ခံကျွေးမွေးရန် တမင်သက်သက် ဆင်းလာခြင်းဖြစ်သည်။
အရင်က ဆိုင်ကယ်မောင်းသော်လည်း ဒေါ်တင်မူက မြနှင့်အိမ်ထောင်ကျပြီးကတည်းက ကားဝယ်ပေးထားသဖြင့် ကားမောင်းနေသည်ကို ကျွမ်းကျင်နေပြီဖြစ်သော်လည်း မြက အခုရန်ကုန်အသွားကို တစ်ယောက်တည်း ကားနှင့် ပေးမသွားပေ။
မိန်းမစကားမြေဝယ်မကျနားထောင်တတ်သူဆိုတော့ မြ စိတ်တိုင်းကျ Express ကားနှင့်သာ ရန်ကုန်ကိုလာခဲ့သည်။ မြို့ထဲ နာမည်ကြီး ဟိုတယ်တစ်ခုမှာ Check in ဝင်ပြီး အခု စားသောက်ဆိုင်တစ်ခုသို့ ရောက်ရှိနေခြင်းဖြစ်သည်။
“ ကိုသတိုး…အမျိုးသမီးက အခု ကိုယ်ဝန်နဲ့ဆို”
“ ဟုတ်ပဗျ….ကိုယ်ဝန်(၆)လလောက် ရှိပြီ”
“ အခုတစ်ယောက်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျတာလည်း အဲလောက်ဝန်းကျင်ပဲရှိသေးတာမလား။ခင်ဗျားက ဂိုးသွင်းတော်တာပဲ….ဟား….ဟား။ ဒါဆို ကလေးက honeymoon baby လေးပေါ့”
“ ဟုတ်ပဗျာ”
သတိုးအရှက်ပြေ ရယ်သွမ်းသွေးလိုက်သည်။ သူတို့ပြောလည်း ပြောချင်စရာ။ မြနဲ့က ချက်ချင်းကြီးကို ကလေးရသွားသည်။ အင်း။ ရမှာပေါ့လေ။ Honeymoon ကာလမှာလည်း နေ့နေ့ညည ချစ်ကြ၊ လိုးကြနဲ့။ ဒီလိုမျိုးမှ ဗိုက်မကြီးရင် နောက်ထပ် ဗိုက်ကြီးစရာကို ထပ်မရှိလောက်နိုင်တော့ပေ။
စားပွဲဝိုင်းတွင် ထိုင်နေသူက သတိုးအပါအဝင် ဦးဇော်မင်း၊ ဦးငြိမ်းချမ်းအောင်၊ ဦးသန့်စင်သူ၊ ဦးခန့်သူရ တို့ဖြစ်သည်။ စကားဝိုင်းကို ဦးဆောင်နေသူက ဦးဇော်မင်းပဲဖြစ်သည်။ အသက်(၅၀)ကျော်အရွယ်၊ ခပ်ဝဝနှင့် ထိပ်အနည်းငယ်ပြောင်နေသော ဦးဇော်မင်းက ရွှတ်ရွှတ်နောက်နောက်နေတတ်ပုံပေါ်သည်။
အကုန်လုံးက အိမ်ထောင်သည်၊ ကလေးအဖေများ အသီးသီးဖြစ်ကြသည့် ယောကျ်ားသားချည်း ဆိုတော့ အပြောအဆိုတွေက ပွင့်လင်းရဲတင်းလှသည်။
“ ခင်ဗျားရေကူးကန်ကြီး အခု အဆင်ပြေနေပြီလား”
“ အစဆိုတော့လေ လူတွေ စိတ်ဝင်စားပြီး စပ်စုချင်စိတ်နဲ့လာကြတော့ လူများတယ်ဗျ။ ဒီအလာများတဲ့အချိန်လေးမှာ တစ်ခါတည်း coustumer service ကောင်းကောင်းပေးထားတယ်ဗျ။ နောက်ကျ ဘယ်လိုဖြစ်မလဲ မပြောတတ်ဘူး”
“ အဆင်ပြေမှာပါဗျာ။ ခင်ဗျားက လုပ်ရည်ကိုင်ရည်ရှိတာပဲကို”
“ ဒါနဲ့ ဒီဝိုင်းပြီးရင် နောင်တစ်ပွဲ ဆက်သွားရအောင်လေ”
ဦးဇော်မင်းက စလိုက်တော့ သတိုးအပါအဝင်လေးယောက်သား အံ့ဩသွားသည်။
“ ဘယ်ကိုလဲဗျ”
“ KTV သွားကြမယ်လေ။ ကိုသတိုး ရောက်တုန်းရောက်ခိုက် ကိုယ်တို့ရှယ်ကဲကြတာပေါ့”
“ ဟေး….ဟေး…..သွားမယ်ဗျို့”
“ အခုဝိုင်းကတော့ ကိုသတိုးရှင်းမှာဆိုတော့ အခု KTV မှာကျ အကုန် ကိုယ်ရှင်းပေးမယ်ကွာ။ ပြီးတော့ ဟိတ်….သိတယ်မလား။ အခု KTV က ဆော်တွေက အမိုက်စားတွေချည်းလို့ ပြောသံကြား…တယ်နော်”
အိမ်ကွင်းကိုသာ ပျင်းရိနေအောင်ကန်နေရသော အိမ်ထောင်သည်တွေဆိုတော့ အဝေးကွင်းအကြောင်းကြားရတော့ စိတ်တွေ လန်းဆန်းသွားကြသည်။
“ ဟေး….ဟေး…..သွားမယ်ကွ…..ဟေး….ဟေး”
အကုန်လုံး ပျော်နေပေမဲ့ သတိုးက လိုက်ရမလို၊ မလိုက်ရမလို ဖြစ်နေသည်။ မြကို ရန်ကုန်သွားမည့်အကြောင်းပြောတုံးက ဦးဇော်မင်းတို့နှင့် တွေ့မည်ဟုသာ ပြောခဲ့သည်။ KTV ကိစ္စမပါ။ အခုက ဒီကိစ္စတွေ ပါလာရင် မြလည်း ကြိုက်လောက်မည် မထင်ပါ။
“ လာလေ…ကိုသတိုး….သွားမယ်လေ”
“ ကျနော် လိုက်လို့ မရဘူးလား”
“ ဟာဗျာ…..ကိုသတိုးကလည်း……ဒီပွဲက ကိုသတိုးပါလို့ သွားကြတာလေဗျာ…….ကိုသတိုးမပါရင် ကိုယ်တို့ သွားတာ အဓိပ္ပါယ်မရှိသလို ဖြစ်သွားမှာပေါ့”
ထို့နောက် ဦးဇော်မင်းက သတိုးနားနား ကပ်ကာ တိုးတိုးလေး ပြောသည်။
“ ညီလေးမိန်းမက ဗိုက်နဲ့ဆိုတော့ ညီလေး ညစာငတ်နေတာကြာပြီ မလား။ အဲမှာတွေ့မဲ့ အမိုက်စားကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို ဆွဲစိလိုက်ကွာ”
ဦးဇော်မင်းအတွက် ဒီလိုကိစ္စတွေက ထမင်းစားရေသောက်သာသာ။ ယောကျ်ားဆိုတာ အသစ်အသစ်တွေကို အမြဲစူးစမ်းနေတတ်သည့် သဘောရှိသည်။ အိမ်က မိန်းမက သွေးဆုံးပြီပြီ။ အရင်ကလို အလှတရားတွေလည်းမရှိတော့။ လိင်ကိစ္စတွေလည်း ငယ်ငယ်ကလို အားကြိုးမာန်တက်မရှိတော့။
ဒီတော့ ဦးဇော်မင်း စားကျက်သစ်ပြောင်းစားရတော့သည်။ လောကကြီးတွင် ငွေရှိဖို့သာလိုသည်။ ငွေရှိရင် အကုန်ဖြစ်သည်။
“ လာ…သွားကြရအောင် ကိုသတိုးရာ….အိမ်က မိန်းမစိတ်ပူနေမယ်လို့ ထင်ရင် အခုကတည်းက ဟိုတယ်ပြန်ရောက်နေပြီလို့ ပြောထားလိုက်လေကွာ”
ဦးသန့်စင်သူက ဝင်ပြောသည်။ အလိမ်အခေါက်၊ အကွေ့အပတ်တွေ သတိုးအား သင်ပေးနေသည်။ သူပြောသလိုပဲ။ မြ စိတ်မပူအောင် ဖုန်းကြိုဆက်နှင့်ထားလိုက်မည်။ နောင်ခါလာ နောင်ခါဈေးဟု သဘောပိုက်လိုက်တော့သည်။
“ ဟဲလို”
“ ဟဲလို ကိုကိုလား”
“ အင်း…မြကလေးလား”
“ အင်း”
“ မြကလေး….ကိုကို ဟိုတယ်ပြန်ရောက်ပြီနော်”
“ စောလှချည်လား ကိုကို”
မြစကားကြောင့် သတိုး မလုံမလဲဖြစ်သွားရသည်။ မြပြောသလို အချိန်က အခုမှ ည(၇)နာရီသာသာပဲရှိသေးသည်။
“ အင်း…ကိုဇော်မင်းတို့က ကိစ္စတွေရှိသေးလို့တဲ့။ ဒါကြောင့် ကိုကိုတို့ စောစောပြီးသွားတာ”
“ ဪ…အဲလိုလား”
“ မနက်ဖြန် ကိုကို နေ့လည်(၂)နာရီကားနဲ့ ပြန်လာမှာဆိုတော့ မြကလေး ဘာလိုချင်လဲ။ ကိုကို ဝယ်လာပေးမယ်လေ”
“ အင်း…..ဒါဆို…..J donut စားချင်တယ်…ဝယ်လာပေးနော်”
“ ဟုတ်ပါပြီဗျာ…ဒါဆို Good night နော်…ကိုကို အိပ်တော့မယ်”
“ အင်း….အင်း….ဒါပဲနော်…ကိုကို”
သတိုး မြကို အိမ်ထောင်ကြပြီးကာလအတွင်း ပထမဆုံး မုသားဝါဒသုံးမိခြင်းပင်။၊ စိတ်ထဲ အားနာနေသလို ဖြစ်မိသည်။
“ လာဗျာ….ကိုသတိုး….ကိုယ့်ကားပေါ်တက်ဗျာ”
ဦးဇော်မင်း နံဘေးနားတက်လိုက်သည်။ ကျန်သည့် (၃)ယောက်က ကိုယ်ပိုင်ကား အသီးသီးဖြင့်လာကြတော့ သတိုးတစ်ယောက်သာ ယောင်လည်လည်ဖြစ်နေမှန်း ဦးဇော်မင်းသိသဖြင့် ခေါ်ယူလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ကားမောင်းနေရင်း ဦးဇော်မင်းက ဆွယ်သည်။
“ ကိုယ်ပြောပြမယ်…..ညီလေးရေ…..ဒါက တခါတလေ ပျော်စေပျက်စေသွားတာပဲလေကွာ။ အိမ်က မိန်းမကို ပလစ်ပြီး မယားငယ် ယူနေတာမျိုးလည်း မဟုတ်ဘူး။ ဟိုရောက်ရင်လည်း ညီလေးမကြိုက်ရင် လာမထိုင်ခိုင်းနဲ့ပေါ့။ ကြိုက်တယ်ဆိုရင်လည်း တစ်ပါတည်း ဟိုတယ်ခေါ်သွားပေါ့ဗျာ။ ဒီဖက်ခေတ်ကြီးမှာ one night stand ဆို ထမင်းစားရေသောက်သာသာပဲ ဖြစ်နေပြီ ညီလေးရာ။ မနက်ကျရင် မင်းလည်း မင်းလမ်း မင်းသွား။ ငါလည်း ငါ့လမ်းငါလျှောက်ပေါ့။ပြန်တွေ့ရမဲ့သူတွေမှမဟုတ်တာ။ ပြီးတော့ ကိုယ့်အတွေ့အကြုံအရ အခုသွားမဲ့ KTV က ကောင်မလေးတွေက တော်တော်မိုက်တယ်နော်။ အသားအရေ၊ body so fine နော်။ စိတ်ပါရင် ညီလေး ဆက်ပြီး Hotel date လို့ ရသေးတယ်”
ဦးဇော်မင်းက တက်တက်ကြွကြွရှင်းပြနေသည်။ သတိုးလည်း (၅)ပါးသီလ လုံနေသည့် ယောကျ်ားမျိုး မဟုတ်သော်လည်း ရန်ကုန်ရဲ့ night life culture နဲ့က အကျွမ်းတဝင် သိပ်မရှိလှ။ ဒီတော့ ဦးဇော်မင်းပြောပြနေသမျှ ဆိတ်ဆိတ်ငြိမ်ပြီး နားထောင်နေခြင်းသာ အကောင်းဆုံးဖြစ်လိမ့်မည်။
ဦးဇော်မင်း ပြောပုံဆိုပုံက သူအတွက် သိပ်ကို ကျွမ်းကျင်နေပြီးသား အရာတစ်ခုလို ဖြစ်နေသည့်ပုံပင်။
“ ရောက်ပြီ….ကိုယ့်လူ”
ဦးဇော်မင်း ခေါ်လာသော တိုက်အိမ်အကြီးကြီးဆီသို့ ကားတွေ ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဆိုက်လာကြသည်။ အဝင်ဝမှာ ဆိုင်းဘုတ်ကြီးက ဟိန်းထနေအောင် ကြိုဆိုနေရှာသည်။
“ Living Music KTV” ဟု။
ဦးဇော်မင်းကပဲ ဦးစီးဦးရွက်ပြုကာ ဝင်လာလိုက်သည်။ ဝင်ပေါက်ဝက ကောင်တာရောက်တော့…
“ ညီလေး…ကိုယ်တို့ ခဏက ဖုန်းဆက် booking ပေးထားတယ်ကွာ။ ကိုဇော်မင်းနာမည်နဲ့ VIP အခန်းကျယ် တစ်ခု”
“ ဪ…ဟုတ်ကဲ့…..ဆရာတို့ တတိယထပ်မှာ ယူပေးထားပါတယ်။ C013 ပါ ခင်ဗျား”
“ အေး…..ပြီးတော့ ထုံးစံအတိုင်း ကောင်မလေးတွေခေါ်ပေးကွာ။ အသစ်လေးတွေ၊ အသန့်လေးတွေတော့ ဖြစ်ပါစေနော် ငါ့ကောင်ရေ”
“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာ….ဘယ်နှစ်ယောက် ခေါ်မလဲ”
“ ကိုယ်တို့က (၅)ယောက်ဆိုတော့ မင်းတို့ဖက်ကလည်း (၅)ယောက်ထည့်ပေးကွာ”
သတိုးကတော့ ဦးဇော်မင်း လုပ်ကိုင်နေသမျှ ငေးကြည့်ရုံသာ။ ကျန်သည့် (၃)ယောက်ကတော့ မျက်နှာပေါ် အပြုံးဝေဆာစွာဖြင့် အပျော်မျက်နှာက ဖုံးဖိမရ။
“ ဟုတ်ကဲ့ပါဆရာ…..ဟိတ်…ဟိုကောင်လေး….ဆရာတို့ကို C013 ဆီ ပို့ပေးလိုက်စမ်း”
“ ကြွပါဆရာ”
Waiter ကောင်လေးက သတိုးတို့ (၅)ယောက်ကို တတိယထပ်ရှိ အခန်းထဲသိူ့ခေါ်သွားလိုက်သည်။ အခန်းဖွဲ့စည်းထားပုံက အသံတော်တော်လုံသည်ဟု ပြောရမည်။ အထဲက အသံတွေ မကြားရသလောက်။ တံခါးအဖွင့်အပိတ်လုပ်မှသာ အသံအနည်းငယ်ကြားရသည်။
ဦးဇော်မင်းတို့ကတော့ အပေါ်ထပ်ဆီသွားရာလမ်းတစ်လျှောက် ကြိုကြားကြိုကြားတွေ့နေရသည့် ကောင်မလေးတွေအပေါ် အကြည့်တွေ ရဲရဲတင်းတင်းငေးကြည့်နေသည်။
“ ချလောက်”
“ ဒီအခန်းပါ ဆရာ”
သတိုး တံခါးပေါက်ဝက နံပါတ်ကိုကြည့်လိုက်တော့ C013။ အင်း။ ရောက်ပြီပဲ။ တံခါးဖွင့်လိုက်တော့ အဲယားကွန်းဖွင့်ထားသဖြင့် အေးစိမ့်နေသော လေထုက အရင်ကြိုနှင့်သည်။ လင်းထိန်နေသည့် အဝါရောင်မီးရောင်။
(၄၉)လက်မ TV တစ်ခု။ နံရံနှင့် ကပ်ထားသည့် ဆိုဖာခုံတန်းရှည် (၃)ခု။ စားပွဲဝိုင်း ကြီးကြီးတစ်ပြား။ ဟန်ပါပါသီဆိုနိုင်ရန် မိုက်တန်းရှည် (၁)ခုနှင့် မိုက် (၃)ခု ပါထားပေးထားသည်။ ဦးဇော်မင်းကတော့ TV နှင့်အလည်တည့်တည့်နေရာတွင် ဝင်ယူလိုက်ပြီး ကျန်တဲ့သူတွေက ကျန်ရှိနေရာအသီးသီးတွင် ထိုင်လိုက်ကြသည်။
သတိုးကတော့ တံခါးပေါက်နှင့် အနီးဆုံးနေရာထောင့်တွင်ထိုင်လိုက်သည်။
“ ကိုယ်တို့ မှာတာ မမှားစေနဲ့နော်”
ဘီယာ၊ အရက်၊ အမြည်းယမကာမျိုးစုံ ဦးဇော်မင်းမှာလိုက်သည်။
“ ဟုတ်ကဲ့ပါခင်ဗျား”
Waiter ထွက်ရန်အပြု
“ ချွတ်….ချွတ်….ဟိတ် ညီလေး..ကိုယ်တို့ ထပ်ခေါ်ထားသေးတယ်နော်”
“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ခင်ဗျား….ခဏကြာလျှင် ဝင်လာပါလိမ့်မယ်ခင်ဗျား”
KTV ကိုလာကြပေမဲ့ သီချင်းဆိုရန် စိတ်ကူး မည်သည့်မျှမရှိကြ။ ဒီအတိုင်း အဆင်ပြေသည့် သီချင်းတစ်ပုဒ်ကိုသာ ဖွင့်ထားကြပြီး စကားစမြည်ပြောနေကြသည်။ တအောင့်ကြာတော့ မှာထားသည့် စားစရာအသီးသီး ရောက်လာကြသည်။ စားစရာချအပြီး တံခါးက နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်မံပွင့်လာပြန်သည်။
“ ချလောက်”
အသံကြားတော့ အကြည့်တွေအကုန်လုံးက တံခါးပေါက်ဆီ ရောက်သွားကြသည်။ တံခါးအပွင့်မှာ ညနတ်မိမယ်(၅)ဦး အခန်းထဲ တဒေါက်ဒေါက်နဲ့ ဝင်လာကြသည်။
“ ရွှီ”
ဦးဇော်မင်း လန်းဆန်းသွားသလို ခံစားရသဖြင့် လေတောင်ချွန်မိသည့်အဖြစ်။ အမျိုးသမီး(၅)ဦးက အခန်းထဲရှိ အမျိုးသား(၅)ဦးနံဘေးဆီသို့ အသီးသီး ဝင်ထိုင်လိုက်တော့သည်။
......................................................................................................
This will too pass.
You can contact me via telegram link mentioning below.
အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>>>>
No comments:
Post a Comment